(part 1) Znacznik: rte-source |
(→1991/1992: +) Znacznik: rte-source |
||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
W drużynie Gryfonów furorę robił [[James Potter]], świetnie grający jako [[ścigający]]. <ref> Wywiad z JKR z 16 października 2000 roku </ref> W zespole był już również [[M. G. McGonagall]], który zdobył nagrodę w [[1971]] roku. <ref> ''[[Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)]]'' </ref> |
W drużynie Gryfonów furorę robił [[James Potter]], świetnie grający jako [[ścigający]]. <ref> Wywiad z JKR z 16 października 2000 roku </ref> W zespole był już również [[M. G. McGonagall]], który zdobył nagrodę w [[1971]] roku. <ref> ''[[Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)]]'' </ref> |
||
| + | === Lata 80' i początek 90' === |
||
| + | W drużynie Gryfonów grał rewelacyjny [[szukający]] [[Charlie Weasley]], który doprowadził Gryfonów do zwycięstwa Pucharu Quidditcha w sezonie [[1985]]/[[1986]] i możliwe, że wcześniejszych. Charlie grał w drużynie jako [[kapitan]] do [[1991]] roku, w którym ukończył Hogwart, ale już bez większych sukcesów. <ref> ''[[Harry Potter i więzień Azkabanu (książka)]]'', roz. 8 "[[Ucieczka Grubej Damy]]" </ref> W [[1989]] roku do drużyny dołączył jako [[obrońca]] [[Oliver Wood]], a w [[1990]] r. jako ścigająca [[Angelina Johnson]] oraz jako pałkarze bliźniaki Weasley. Według Minerwy McGonagall, w sezonie 1990/1991 Gryfoni zostali zmiażdżeni przez Ślizgonów, także nie mogła spojrzeć w twarz Severusowi Snape'owi. Opiekunka Gryffindoru chciała, aby taka sytuacja już się nie powtórzyła. <ref> ''[[Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka)]]'', roz. 9 "[[Pojedynek o północy]]" </ref> |
||
| + | |||
| + | === 1991/1992 === |
||
{{Druzyna| |
{{Druzyna| |
||
NazwaDrużyny=Drużyna Gryffindoru 1991-1994| |
NazwaDrużyny=Drużyna Gryffindoru 1991-1994| |
||
| Linia 47: | Linia 51: | ||
Rezerwowi=brak| |
Rezerwowi=brak| |
||
}} |
}} |
||
| + | Od początku nowego sezonu kapitanem został Oliver Wood, a do zespołu dołączyły dwie młodziutkie ścigające - Alicja Spinnet z trzeciego roku i Katie Bell z drugiego. Wood miał problem ze znalezieniem odpowiedniego szukającego, ale profesor McGonagall zasugerowała mu Harry'ego Pottera, pierwszoroczniaka, który już za pierwszym razem, kiedy dosiadł miotły czynił za niej niemałe ewolucje. Harry został najmłodszym członkiem drużyny quidditcha od stu lat - pierwszoroczniakom nie wolno było nawet posiadać mioteł, a co dopiero na nich grać. Harry dostał również najnowszy model - [[Nimbus 2000]], trenował na początku indywidualnie z Woodem, który chciał go utrzymywać w tajemnicy, aby był ich tajną bronią. Później Harry zaczął trenować z resztą drużyny, trzy razy tygodniowo. |
||
| + | |||
| + | Pierwszy mecz Gryfoni rozegrali przeciwko Ślizgonom w zimny, listopadowy dzień. Gryfoni dobrze zaczęli mecz - ich ścigający strzelili dwie bramki. Marcus Flint próbował w brutalny sposób zrzucić Harry'ego Pottera z miotły, jednak chłopakowi udało utrzymać się na miotle. Profesor Hooch ostro skrytykowała zachowanie kapitana Ślizgonów. Faul wywołał również oburzenie publiczności i komentującego mecz, [[Lee Jordan]]a. Ślizgonów udało się doprowadzić do stanu 20:10, kiedy z miotłą Harry'ego Pottera zaczęły dziać się dziwne rzeczy. [[Kwiryniusz Quirrell]] sterował nią tak, aby chłopak spadł z miotły - się zabił. Gryfoni próbowali pomóc chłopcu, natomiast Marcus Flint zdobył kafla i strzelił pięć bramek. Dopiero, kiedy Hermiona wywołała ogień w trybunie nauczycieli i Quirrel stracił kontakt wzrokowy z miotłą Harry odzyskał swobodę latania. Chłopak złapał znicza, połykając go. Marcus protestował przeciwko takiemu stanu rzeczy, ale nie mógł generalnie nic poradzić, ponieważ Harry nie złamał żadnego punktu regulaminu, tak więc mecz skończył się wynikiem 170:60, dający Gryfonom dziewięćdziesięciopunktowe zwycięstwo na rozpoczęcie sezonu. <ref> ''[[Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka)]]'', roz. 11 "[[Quidditch (rozdział)|Quidditch]]" </ref> |
||
| + | |||
| + | W ramach przygotowań do następnych meczy, Oliver urządzał bardzo ciężkie treningi, a według bliźniaków stał się fanatykiem. Wood był jednak bardzo zmotywowany, aby wyjść na czoło tabeli po raz pierwszy od siedmiu lat. W następnym meczu sędziować miał zamiast pani Hooch [[Severus Snape|profesor Snape]]. Wood obawiał się niesprawiedliwości w sędziowaniu mistrza eliksirów i radził Harry'emu, aby ten złapał znicza jak najszybciej. Przestrzegał swoją drużynę, aby grali czysto. Obawy Wooda się potwierdziły. Snape dawał [[Hufflepuff|Puchonom]], bo z nimi grali Gryfoni wiele słabo uargumentowanych rzutów wolnych. Harry złapał znicza w pierwszych pięciu minutach meczu, przez co zapewnił zwycięstwo swojej drużynie. <ref> ''[[Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka)]]'', roz. 13 "[[Nicolas Flamel (rozdział)|Nicolas Flamel]]" </ref> |
||
| + | |||
| + | Dobra dyspozycja Gryfonów pozwoliła marzyć Oliverowi o zdobyciu w tym roku Pucharu Quidditcha. Niestety jednak nadzieje okazały się płonne. W czasie meczu Gryffindoru z [[Ravenclaw]]em Harry leżał w [[Skrzydło szpitalne|skrzydle szpitalnym]] po walce z Voldemortem w ciele Quirrela. Wood nie miał rezerwowego i drużyna musiała grać w sześciu. Gryfoni przegrali ogromną liczbą punktów, największą od trzystu lat. <ref> ''[[Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka)]]'', roz. 17 "[[Człowiek o dwóch twarzach]]" </ref> |
||
| + | |||
| + | === 1992/1993 === |
||
| + | Pewnego wrześniowego dnia, Oliver Wood wstał bardzo wcześnie w sobotę i obudził resztę drużyny, aby zacząć pierwszy trening w nowym sezonie. Wygłaszał on bardzo długo nowe taktyki przygotowane przez lato, ale zespół nie słuchał go, ponieważ był senny i znudzony. Wood stwierdził, że ostatnio puchar był bardzo blisko i teraz już muszą go zdobyć. Następnie ze swoją drużyną Gryfonów wszedł na wcześniej zamówione boisko, aby potrenować, ale okazało się, że byli tam Ślizgoni. Marcus Flint pokazał Woodowi specjalne pozwolenie od Snape'a w celu przećwiczenia nowego szukającego. Później Ślizgoni przechwalali się swoim sprzętem i szydzili m.in. ze [[Zmiatacz 5|Zmiataczek 5]], na których latali bliźniacy. Obecna przy tych wydarzeniach Hermiona stwierdziła, że przynajmniej w drużynie Gryfonów liczy się talent, nikt się nie wkupuje. Rozwścieczyło to bardzo Malfoya, który nazwał Granger "szlamą". Ron w obronie przyjaciółki, chciał rzucić zaklęcie na Dracona, ale trafił sam w siebie z powodu zniszczonej różdżki. Drużynę Slytherinu sparaliżowało ze śmiechu. Dla reprezentantów domu popierający tradycyjność i ceniący czystość krwi obrażenie mugolaczki i samoznaukotowanie się zdrajcy krwi było nie lada zabawą. Drużyna Gryfonów natomiast była oburzona takim zachowaniem i rzuciła się na pomoc Ronu. <ref> ''[[Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka)]]'', roz. 7 "[[Szlamy i szepty]]" </ref> |
||
| + | |||
| + | Gryfoni prowadzili treningi o każdej porze dnia, przygotowywali się bardzo ciężko, dzień przed meczem Oliver był bardzo zadowolony ze swojej drużyny, która grała wyśmienicie. Pierwszy mecz Slytherinu z Gryffindorem odbył się około listopada. Mecz znowu był bardzo nietypowy; Harry zmagał się ze złośliwym tłuczkiem, który zaczarowany przez dziwne zaklęcie ciągle wracał tylko do niego. Chłopak stwierdził, że jest w stanie szukać znicza, jeśli bliźniacy Weasley będą go ciągle osłaniać. Tymczasem reprezentacja Slytherinu miażdżyła Gryfonów przy obręczach. Zdobywali wiele punktów, tak, że doprowadzili do stanu 60:0. Malfoy tymczasem miał okazję do złapania znicza, czym zapieczętował by zwycięstwo Slytherinu, ale obrażał Harry'ego, w czasie, gdy znicz latał tuż obok jego głowy. Tłuczek uderzył Pottera w prawą rękę, łamiąc ją, ale Harry z dużym poświęceniem kontynuował pogoń za zniczem i złapał go lewą ręką, ustalając wynik na 150:60. <ref> ''[[Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka)]]'', roz. 10 "[[Złośliwy tłuczek]]" </ref> |
||
| + | |||
| + | Dalsze rozgrywki zostały odwołane ze względu na otwarcie [[Komnata Tajemnic|Komnaty Tajemnic]]. |
||
| + | |||
| + | === 1993/1994 === |
||
| + | |||
{| style="width: 60%; text-align:center;" class="toccolours" align=center |
{| style="width: 60%; text-align:center;" class="toccolours" align=center |
||
Wersja z 14:46, 28 lis 2015
Można oczywiście edytować drobne błędy interpunkcyjne i ortograficzne (jeśli takie występują).
Drużyna Gryffindoru w 1991 r.
Reprezentacja Gryffindoru w Quidditchu — drużyna, która reprezentuje dom Gryffindoru w corocznych szkolnych rozgrywkach quidditcha.
W serii drużyna Gryfonów zostaje przedstawiona jako grająca w miarę uczciwie, utalentowana, najlepszym jej graczem był Harry Potter.
Kapitanowie
- Astrix A.
- Filemina A.
- Angelina
- Oona B.
- Concepta
- David Hamblin
- Natalie Holkham
- Stephen Gould
- Ashley Sanders
- Hamish Frater
- Richard Carter
- Isobel McGonagall
- James Potter
- Charlie Weasley
- Oliver Wood
- Angelina Johnson
- Harry Potter
Historia
Lata 50'
Minerwa McGonagall podobnie jak swoja matka grała w quidditcha w domowej reprezentacji Gryffindoru podczas swojej nauki w Hogwarcie. W roku szkolnym 1953/1954 Minerwa spadła z miotły podczas meczu ze Slytherinem, który decydował o zdobyciu Pucharu Quidditcha. McGonagall nabawiła się kontuzji, siedmiu złamanych żeber i dożywotnego pragnienia oglądania Ślizgonów miażdżonych na boisku quidditcha. [1]
Lata 60'
R. J. H. King grał w drużynie quidditcha Gryfonów i wygrał nagrodę w 1969 roku. [2]
Lata 70'
W drużynie Gryfonów furorę robił James Potter, świetnie grający jako ścigający. [3] W zespole był już również M. G. McGonagall, który zdobył nagrodę w 1971 roku. [4]
Lata 80' i początek 90'
W drużynie Gryfonów grał rewelacyjny szukający Charlie Weasley, który doprowadził Gryfonów do zwycięstwa Pucharu Quidditcha w sezonie 1985/1986 i możliwe, że wcześniejszych. Charlie grał w drużynie jako kapitan do 1991 roku, w którym ukończył Hogwart, ale już bez większych sukcesów. [5] W 1989 roku do drużyny dołączył jako obrońca Oliver Wood, a w 1990 r. jako ścigająca Angelina Johnson oraz jako pałkarze bliźniaki Weasley. Według Minerwy McGonagall, w sezonie 1990/1991 Gryfoni zostali zmiażdżeni przez Ślizgonów, także nie mogła spojrzeć w twarz Severusowi Snape'owi. Opiekunka Gryffindoru chciała, aby taka sytuacja już się nie powtórzyła. [6]
1991/1992
| Drużyna Gryffindoru 1991-1994 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Ścigający | |||||
| Katie Bell | Angelina Johnson | Alicja Spinnet | |||
| Pałkarze | |||||
| Fred Weasley | George Weasley | ||||
| Obrońca | |||||
| Oliver Wood (kapitan) | |||||
| Szukający | |||||
| Harry Potter | |||||
| Rezerwowi | |||||
| brak | |||||
Od początku nowego sezonu kapitanem został Oliver Wood, a do zespołu dołączyły dwie młodziutkie ścigające - Alicja Spinnet z trzeciego roku i Katie Bell z drugiego. Wood miał problem ze znalezieniem odpowiedniego szukającego, ale profesor McGonagall zasugerowała mu Harry'ego Pottera, pierwszoroczniaka, który już za pierwszym razem, kiedy dosiadł miotły czynił za niej niemałe ewolucje. Harry został najmłodszym członkiem drużyny quidditcha od stu lat - pierwszoroczniakom nie wolno było nawet posiadać mioteł, a co dopiero na nich grać. Harry dostał również najnowszy model - Nimbus 2000, trenował na początku indywidualnie z Woodem, który chciał go utrzymywać w tajemnicy, aby był ich tajną bronią. Później Harry zaczął trenować z resztą drużyny, trzy razy tygodniowo.
Pierwszy mecz Gryfoni rozegrali przeciwko Ślizgonom w zimny, listopadowy dzień. Gryfoni dobrze zaczęli mecz - ich ścigający strzelili dwie bramki. Marcus Flint próbował w brutalny sposób zrzucić Harry'ego Pottera z miotły, jednak chłopakowi udało utrzymać się na miotle. Profesor Hooch ostro skrytykowała zachowanie kapitana Ślizgonów. Faul wywołał również oburzenie publiczności i komentującego mecz, Lee Jordana. Ślizgonów udało się doprowadzić do stanu 20:10, kiedy z miotłą Harry'ego Pottera zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Kwiryniusz Quirrell sterował nią tak, aby chłopak spadł z miotły - się zabił. Gryfoni próbowali pomóc chłopcu, natomiast Marcus Flint zdobył kafla i strzelił pięć bramek. Dopiero, kiedy Hermiona wywołała ogień w trybunie nauczycieli i Quirrel stracił kontakt wzrokowy z miotłą Harry odzyskał swobodę latania. Chłopak złapał znicza, połykając go. Marcus protestował przeciwko takiemu stanu rzeczy, ale nie mógł generalnie nic poradzić, ponieważ Harry nie złamał żadnego punktu regulaminu, tak więc mecz skończył się wynikiem 170:60, dający Gryfonom dziewięćdziesięciopunktowe zwycięstwo na rozpoczęcie sezonu. [7]
W ramach przygotowań do następnych meczy, Oliver urządzał bardzo ciężkie treningi, a według bliźniaków stał się fanatykiem. Wood był jednak bardzo zmotywowany, aby wyjść na czoło tabeli po raz pierwszy od siedmiu lat. W następnym meczu sędziować miał zamiast pani Hooch profesor Snape. Wood obawiał się niesprawiedliwości w sędziowaniu mistrza eliksirów i radził Harry'emu, aby ten złapał znicza jak najszybciej. Przestrzegał swoją drużynę, aby grali czysto. Obawy Wooda się potwierdziły. Snape dawał Puchonom, bo z nimi grali Gryfoni wiele słabo uargumentowanych rzutów wolnych. Harry złapał znicza w pierwszych pięciu minutach meczu, przez co zapewnił zwycięstwo swojej drużynie. [8]
Dobra dyspozycja Gryfonów pozwoliła marzyć Oliverowi o zdobyciu w tym roku Pucharu Quidditcha. Niestety jednak nadzieje okazały się płonne. W czasie meczu Gryffindoru z Ravenclawem Harry leżał w skrzydle szpitalnym po walce z Voldemortem w ciele Quirrela. Wood nie miał rezerwowego i drużyna musiała grać w sześciu. Gryfoni przegrali ogromną liczbą punktów, największą od trzystu lat. [9]
1992/1993
Pewnego wrześniowego dnia, Oliver Wood wstał bardzo wcześnie w sobotę i obudził resztę drużyny, aby zacząć pierwszy trening w nowym sezonie. Wygłaszał on bardzo długo nowe taktyki przygotowane przez lato, ale zespół nie słuchał go, ponieważ był senny i znudzony. Wood stwierdził, że ostatnio puchar był bardzo blisko i teraz już muszą go zdobyć. Następnie ze swoją drużyną Gryfonów wszedł na wcześniej zamówione boisko, aby potrenować, ale okazało się, że byli tam Ślizgoni. Marcus Flint pokazał Woodowi specjalne pozwolenie od Snape'a w celu przećwiczenia nowego szukającego. Później Ślizgoni przechwalali się swoim sprzętem i szydzili m.in. ze Zmiataczek 5, na których latali bliźniacy. Obecna przy tych wydarzeniach Hermiona stwierdziła, że przynajmniej w drużynie Gryfonów liczy się talent, nikt się nie wkupuje. Rozwścieczyło to bardzo Malfoya, który nazwał Granger "szlamą". Ron w obronie przyjaciółki, chciał rzucić zaklęcie na Dracona, ale trafił sam w siebie z powodu zniszczonej różdżki. Drużynę Slytherinu sparaliżowało ze śmiechu. Dla reprezentantów domu popierający tradycyjność i ceniący czystość krwi obrażenie mugolaczki i samoznaukotowanie się zdrajcy krwi było nie lada zabawą. Drużyna Gryfonów natomiast była oburzona takim zachowaniem i rzuciła się na pomoc Ronu. [10]
Gryfoni prowadzili treningi o każdej porze dnia, przygotowywali się bardzo ciężko, dzień przed meczem Oliver był bardzo zadowolony ze swojej drużyny, która grała wyśmienicie. Pierwszy mecz Slytherinu z Gryffindorem odbył się około listopada. Mecz znowu był bardzo nietypowy; Harry zmagał się ze złośliwym tłuczkiem, który zaczarowany przez dziwne zaklęcie ciągle wracał tylko do niego. Chłopak stwierdził, że jest w stanie szukać znicza, jeśli bliźniacy Weasley będą go ciągle osłaniać. Tymczasem reprezentacja Slytherinu miażdżyła Gryfonów przy obręczach. Zdobywali wiele punktów, tak, że doprowadzili do stanu 60:0. Malfoy tymczasem miał okazję do złapania znicza, czym zapieczętował by zwycięstwo Slytherinu, ale obrażał Harry'ego, w czasie, gdy znicz latał tuż obok jego głowy. Tłuczek uderzył Pottera w prawą rękę, łamiąc ją, ale Harry z dużym poświęceniem kontynuował pogoń za zniczem i złapał go lewą ręką, ustalając wynik na 150:60. [11]
Dalsze rozgrywki zostały odwołane ze względu na otwarcie Komnaty Tajemnic.
1993/1994
| Drużyna Gryffindoru 1994-1995 |
|---|
| Rozgrywek Quidditcha nie było z powodu Turnieju Trójmagicznego |
| Drużyna Gryffindoru 1995-1996 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Ścigający | |||||
| Katie Bell | Angelina Johnson (kapitan) | Alicja Spinnet | |||
| Pałkarze | |||||
| Fred Weasley | George Weasley | ||||
| Obrońca | |||||
| Ron Weasley | |||||
| Szukający | |||||
| Harry Potter | |||||
| Rezerwowi | |||||
| Andrew Kirke (pałkarz), Jack Sloper (pałkarz), Ginny Weasley (ścigająca) | |||||
| Drużyna Gryffindoru 1996-1997 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Ścigający | |||||
| Katie Bell | Demelza Robins | Ginny Weasley | |||
| Pałkarze | |||||
| Ritchie Coote | Jimmy Peakes | ||||
| Obrońca | |||||
| Ron Weasley | |||||
| Szukający | |||||
| Harry Potter (kapitan) | |||||
| Rezerwowi | |||||
| Cormac McLaggen (obrońca), Dean Thomas (ścigający) | |||||
Występowanie
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (gra)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (film)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (książka)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (film)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (gra)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (gra)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (film)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (gra)
- LEGO Harry Potter: Lata 1−4
- LEGO Harry Potter: Budowa Magicznego Świata
- LEGO Harry Potter: Postacie Magicznego Świata
- Pottermore
Przypisy
- ↑ Pottermore
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)
- ↑ Wywiad z JKR z 16 października 2000 roku
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)
- ↑ Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), roz. 8 "Ucieczka Grubej Damy"
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), roz. 9 "Pojedynek o północy"
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), roz. 11 "Quidditch"
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), roz. 13 "Nicolas Flamel"
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), roz. 17 "Człowiek o dwóch twarzach"
- ↑ Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), roz. 7 "Szlamy i szepty"
- ↑ Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), roz. 10 "Złośliwy tłuczek"