Katie Bell

Szablon:Postać Katie Bell (ur. między 1978, a 1979 r.) — czarownica nieznanego statusu krwi; uczennica Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie w latach 1990-1997. Przyjaźniła się z Angeliną Johnson i Alicją Spinnet, z którymi zżyła się prawdopodobnie ze względu na to, że grały razem w gryfońskiej drużynie quidditcha. Na ostatnim roku nauki Katie została poważnie zraniona przez podłożony jej naszyjnik z opali. Ostatecznie przeżyła (po pobycie w Szpitalu Św. Munga) i walczyła w Bitwie o Hogwart.

Biografia

Wczesne życie

Dokładna data urodzenia Katie Bell nie jest znana, ale musiała przypadać między 1 wrześniem 1978 roku a 31 lipcem 1979 gdzieś na Wyspach Brytyjskich. Jej rodzina prawdopodobnie jest czystej krwi lub półkrwi, ale pewności nie ma.

Pierwszy rok 1990/1991

Katie zaczęła naukę w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie w roku szkolnym 1990/1991 i została przydzielona do Gryffindoru na Ceremonii przydziału. Opiekunem jej domu była Minerwa McGonagall.

Drugi rok 1991/1992

Katie Bell w stroju do quidditcha

Katie Bell w 1991 roku zaczęła grać na pozycji ścigającego w domowej reprezentacji quidditcha, w tym samym czasie co Harry Potter. Podczas swojego pierwszego meczu ze Slytherinem Katie dostała tłuczkiem w tył głowy, ale mogła grać. Wcześniej wykonała piękny zwód ogrywając Marcusa Flinta. Przy stanie 20:10 z miotłą Harry'ego zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Cała drużyna, w tym Katie próbowała mu pomóc, a Flint w tym czasie zdobywał punktu. Gryffindor ostatecznie wygrał 170:60, po tym jak Harry Potter odzyskał władzę nad miotłą i złapał, a właściwie połknął znicza.

Katie była członkiem składu Gryfonów na następne mecze. W drugim – z Hufflepuffem sędziował profesor Snape i dawał Puchonom wiele rzutów wolnych za nic. Na szczęście na Gryfonów Harry bardzo szybko złapał znicza i zakończył mecz kolejnym zwycięstwem Gryffindoru. Porażka, przekreślająca zdobycie Pucharu Quidditcha zdarzyła się dopiero w trzecim meczu, z Ravenclawem. Harry leżał w skrzydle szpitalnym po walce z Voldemortem, a drużyna, która musiała grać w sześciu bez szukającego, poniosła największą porażkę od trzystu lat.

Trzeci rok 1992/1993

Katie, Angelina i Alicja w Klubie Pojedynków

Katie Bell podczas swojego trzeciego roku zachowała pozycję ścigającej z poprzedniego roku szkolnego. Kapitan zespołu, Oliver Wood zwiększył intensywność treningów, drużyna trenowała wcześnie rano i w każdej możliwej pogodzie. Zanim jednak jakikolwiek trening miał miejsce Katie była świadkiem jak Ślizgoni weszli na boisko mimo wcześniejszej rezerwacji dokonanej przez Wooda. Okazało się, że testują nowego szukającego, Dracona Malfoya. Katie słyszała jak Malfoy nazwał Hermionę Granger szlamą i jak Ron Weasley próbował rzucić za to urok na Ślizgona, ale zaklęcie wypaliło z drugiej strony z zepsutej różdżki i trafiło w rzucającego.

Pierwszy mecz ze Slytherinem udało się wygrać, dzięki Harry'emu, który złapał znicza przed przeciwnikiem, mimo że chłopak miał bardzo duże problemy ze złośliwym tłuczkiem, który gonił tylko jego. Ścigający grali słabo; Ślizgoni doprowadzili do stanu 60:0, kiedy Harry łapał znicza.

Katie Bell należała do Klubu Pojedynków, który prowadził Gilderoy Lockhart. Na pierwsze spotkania przyszła razem z Angeliną Johnson i Alicją Spinnet, dwiema pozostałymi ścigającymi Gryffindoru. W filmowej wersji we trzy walczyły o płaszcz Lockharta, który wyrzucił on w tłum.

I w tym roku, z powodu odwołania rozgrywek quidditcha, Gryfonom nie udało się zdobyć Pucharu Quidditcha.

Czwarty rok 1993/1994

Na czwartym roku, Katie razem z drużyną trenowała jeszcze ciężej. Był to ostatni rok Olivera Wooda, który bardzo chciał spełnić swoje największe marzenie, czyli zdobyć Puchar Quidditcha. Gryffindor nie zdobył Pucharu od siedmiu lat, Wood chciał przerwać tą niekorzystną passę. Na treningach określał grę ścigających jako znakomitą.

Pierwszym meczem miało być spotkanie ze Slytherinem podobnie jak w dwóch ubiegłych latach, ale z powodu rzekomej kontuzji Dracona Malfoya (złamanie ręki przez hipogryfa) ostatecznie Gryfoni podjęli jako pierwszych Puchonów. Przed meczem Oliver Wood powiedział zespołowi, że najlepszym punktem drużyny Hufflepuffu jest ich nowy szukający oraz kapitan, Cedrik Diggory oraz, że nie można lekceważyć tego meczu. Angelina, Alicja i Katie zaczęły chichotać, ponieważ Cedrik miał opinię przystojniaka. Mecz rozgrywał się przy fatalnej pogodzie, Harry'emu bardzo trudno było wypatrzyć znicza, dlatego Wood wziął czas. Reszta zespołu w tym Katie grała całkiem nieźle, ponieważ wygrywali z Puchonami 50 punktami. Wszystko jednak zmieniło się, kiedy Harry spadł z miotły na wskutek kontaktu z dementorami. Cedrik Diggory złapał znicza i w rezultacie Hufflepuff wygrał 100 punktami.

Drugi mecz odbył się z Ravenclawem. Katie strzeliła pierwszego gola. Gryfoni grali bardzo dobrze – osiem goli z rzędu dało wynik 80:0, lecz w końcu Krukoni zaczęli odrabiać – strzelili trzy gole. W końcu Harry, mimo że próbował być przestraszony przez Malfoya, Crabbe'a, Goyle'a i Flinta przebranych za dementorów okazał się szybszy od Cho Chang i złapał znicza. Ucieszone Angelina, Alicja i Katie obcałowały chłopaka. Następnie w pokoju wspólnym Gryffindoru odbyła się balanga.

Katie Bell z drużyną

Zwycięstwo przywróciło wiarę Gryfonów w zdobycie Pucharu Quidditcha. Okazało się, że jeżeli wygrają ze Slytherinem więcej niż 200 punktami zgarną trofeum, tak więc Harry musiał złapać znicza przy przewadze większej niż 50 punktów. Pierwsze dwa gole strzeliła Angelina i Alicja. Kiedy Katie chciała strzelić trzeci Montague chwycił ją za głowę, aż zrobiła młynka w powietrzu, ale utrzymała się na miotle. Gryffindor dostał rzut wolny, który Katie wykorzystała. Po tym jak Alicja dostała pałką w twarz od Bole'a, a on łokciem w twarz od George Weasleya Hooch podyktowała rzut wolny dla obu zespołów, ale tylko Gryffindor wykorzystał swoją próbę, ponieważ Wood obronił. Katie strzeliła piątego gola i było już 50:10. Następnie padł kolejny gol – w wykonaniu Angeliny i Harry prawie już miał znicz, ale Malfoy chwycił jego Błyskawicę i ją zatrzymał. Na trybunach zawrzało, ale po chwili było już 70:10, następnie 70:20. Angelina strzeliła kolejnego i były 80:20. Wtedy Harry złapał znicza, a Gryffindor zdobył Puchar Quidditcha.

Katie i jej koledzy z drużyny pożegnali pod koniec roku Wooda, który skończył Hogwart.

Piąty rok 1994/1995

Na piątym roku Katie odwołano na rok szkolny rozgrywki quidditcha przez Turniej Trójmagiczny, który odbywał się w tym roku w szkole. Katie podobnie jak wszyscy Gryfoni była zachwycona z niespodziewanego wyboru Harry'ego Pottera na czwartego reprezentanta w Turnieju i drugiego z Hogwartu. Ostatecznie Harry zdobył Puchar Turnieju Trójmagicznego, ale nikt się nie cieszył, ponieważ zginął Cedrik Diggory, a ponadto Albus Dumbledore ogłosił odrodzenie Voldemorta i początek drugiej wojny. Ten rok był też rokiem, w którym Katie zdawała SUMy, ale nie wiadomo jak te egzaminy poszły dziewczynie.

Szósty rok 1995/1996

Na szóstym roku Katie powróciły rozgrywki quidditcha. Nowym kapitanem drużyny Gryfonów została Angelina Johnson, ale szybko okazało się, że jest nie mniej wymagająca niż jej poprzednik, Oliver Wood.

Kiedy Ron Weasley został obrońcą drużyny Gryffindoru Katie zawołała go, aby sprawdzić czy na chłopaka będzie pasować stara szata Olivera, stwierdziła, że wystarczy zmienić naszywkę. Na pierwszym treningu z nowym obrońcą za trzecim razem Ronowi wreszcie udało się złapać piłkę. Rzucił ją w Katie z takim entuzjazmem, że kafel uderzył ją prosto w twarz, a z nosa popłynęła krew. Na domiar złego całe zdarzenie obserwowali Ślizgoni. Fred i George Weasleyowie zaaplikowali jej na domiar złego Bąblówkę Krwawą, która wzmogła krwotok. Bliźniacy odprowadzili dziewczynę do skrzydła szpitalnego, a trening przerwano.

Katie

Katie Bell zapisała się do Gwardii Dumbledore'a – obecna była podczas pierwszego spotkania w Gospodzie pod Świńskim Łbem. Krótko po tym wydarzeniu w Katie uderzyła atramentowa kulka wystrzelona przez Irytka. Dziewczyna zerwała się z miejsca i zaczęła rzucać różnymi rzeczami w poltergeista. Następnie Irytek rozlał na Bell całą butelkę atramentu.

Katie grała w meczu Slytherinu z Gryffindorem. Wszyscy Ślizgoni szydzili z Weasleya, który bardzo zestresowany oszczerstwami wpuścił cztery gole. Harry złapał jednak znicza i Gryffindor wygrał 160 do 40. Po meczu, zły Malfoy zaczął obrażać Weasleyów i mówić, że Potter oszczędził Rona. Katie, Alicja i Angelina podtrzymywały Freda, a George i Harry rzucili się na Malfoya za co Umbridge ich zdyskwalifikowała z dalszej rozgrywki i zabrała miotły. Najbardziej niesprawiedliwe było, to, że Fred także został wykluczony, a nic nie zrobił, jedynie chciał.

W dalszym etapie rozgrywek Gryffindor przegrał z Hufflepuffem. Katie była obecna przy rozmowach po usunięciu Hagrida przez Ministerstwo Magii ze szkoły. Mówiła, że Umbridge myślała, że to Hagrid podkłada niuchacze do jej gabinetu – a robił to Lee Jordan. W ostatnim meczu Gryffindor vs Raveclaw, Gryfoni z Ginny Weasley na pozycji szukającego wygrali i zdobyli Puchar Quidditcha.

Siódmy rok 1996/1997

Katie z Leanne

Rok szkolny 1996/1997 był ostatnim, siódmym rokiem w Hogwarcie dla Katie. Była ona ostatnią z członków oryginalnego zespołu, do którego Harry dołączył w 1991, oprócz oczywiście jego samego. Harry został kapitanem drużyny, podczas rozmowy z Katie przed wrześniowymi kwalifikacjami do drużyny na następny rok stwierdził, że dziewczyna ma pewne miejsce w składzie. Katie jednak stwierdziła, że nie chce być faworyzowana i przystąpi do zmagań jak każdy inny kandydat. Bell przeszła test i kolejny już raz została ścigającą drużyny Gryffindoru obok Ginny Weasley i Demelzy Robins.

„Katie uniosła się nagle w powietrze [...] z wdziękiem, z rozpostartymi ramionami, jakby zamierzała pofrunąć. Było w tym jednak coś niedobrego, coś dziwnego... Szarpane wiatrem włosy omiatały jej twarz, ale oczy miała zamknięte, a twarz całkowicie pozbawioną wyrazu”

— Wypadek Katie

Okazało się jednak, że Katie nie zagrała ani jednego meczu w tym roku. W październiku 1996 r. odbył się pierwszy wypad do Hogsmeade, w którym Katie uczestniczyła razem z przyjaciółką Leanne. Kiedy Katie była w toalecie Madame Rosmerta pod działaniem zaklęcia Imperius wręczyła dziewczynie paczuszkę dla Albusa Dumbledore'a. Był to zaplanowany przez Dracona Malfoya zamach na dyrektora, o czym Katie nie wiedziała. Po wyjściu z toalety ruszyła wraz z Leanne w drogę powrotną do szkoły. Przyjaciółki pokłóciły się czy można tak po prostu brać coś od nieznajomego i doszło do szarpaniny. Katie dotknęła naszyjnika i uniosła się w powietrze rozpościerając ramiona, potem krzyknęła z bólu i runęła. Przy incydencie byli także Harry, Ron i Hermiona. Zaraz potem pojawił się Hagrid, który zaniósł Katie do Hogwartu. Leanne płaczliwym tonem mówiła co się stało, a Severus Snape zbadał czarnomagiczny przedmiot. Okazało się, że pochodzi on ze sklepu Borgin & Burkes oraz, że nie zabił Katie tylko dlatego, że miała z nim kontakt tylko przez szparę w rękawicy.

Filmowe przedstawienie klątwy

Katie Bell trafiła do Szpitala Świętego Munga. W drużynie zastąpił ją Dean Thomas. Po wypisaniu ze szpitala, w końcowej części roku szkolnego spędziła kilka dni z rodzicami, a potem wróciła do szkoły. Była na tyle zdrowa, że zagrała w finałowym meczu z Ravenclawem, który dał Gryfonom Puchar Quidditcha.

Bitwa o Hogwart

Po bitwie – Katie z Leanne i Cho Chang

Katie Bell została poinformowana o nadchodzącej bitwie przez Neville'a Longbottoma zajmującego się organizacją sił dawnej Gwardii Dumbledore'a. Katie Bell odpowiedziała na wezwanie i przybyła do Hogwartu, łącząc się ze swoimi dawnymi przyjaciółmi – Angeliną, Alicją oraz Oliverem. Udowodniła ona swoje oddanie i lojalność, a także odwagę – walcząc z siłami Voldemorta.

Katie Bell prawdopodobnie była świadkiem końcowej bitwy między Harrym a Voldemortem. Po bitwie widziana była z Cho Chang i Leanne w gronie tych, którym udało się batalię przeżyć. Nie znamy dalszego życia Katie.

Wygląd i charakter

Katie Bell była wysoką dziewczyną o ciemnych włosach i brązowych oczach; była bardzo sprawna fizycznie. Lubiła żartować i plotkować z członkami drużyny oraz swoimi przyjaciółkami. Była sympatyczna i delikatna, Harry raz stwierdził, że poza boiskiem nie skrzywdziłaby muchy. Ma typowo „gryfońskie” poglądy: nie uważa, że czystość krwi to wyznacznik jakości człowieka, w roku szkolnym 1995/1996 podejmuje walkę z Umbridge poprzez zapisanie się do GD, a w 1998 roku przybywa do Hogwartu i walczy po stronie obrońców z Śmierciożercami.

Magiczne umiejętności

• Podstawową umiejętnością Katie, którą pokazywała w Hogwarcie był quidditch. Katie doskonale radziła sobie na pozycji ścigającej, zdobyła mnóstwo goli dla swojego domu przez sześć lat bytności w reprezentacji, doskonale grała z Angeliną i Alicją. W swojej grze zwinnością i szybkością nadrabiała niedostatki w masie w porównaniu z np. Ślizgonami.
• Pojedynki, magia ofensywna jak i defensywna. Katie Bell uczęszczała do Klubu Pojedynków. Później zapisała się do GD. Praktycznym sprawdzianem jej umiętności była bitwa o Hogwart, którą przeżyła, a to już należy uznawać za swoisty sukces.
• Transmutacja, jeden z przedmiotów, które Katie wybrała na owutemy.

Relacje

Drużyna Gryfonów

Katie była częścią miłej atmosfery jaka zawsze panowała w szatni Gryffindoru. Szczególnie zaprzyjaźniła się z Angeliną Johnson i Alicją Spinnet, z którymi utrzymywała też stały kontakt po treningach. W 1992 roku przyszła z obiema koleżankami do Klubu Pojedynków, wiele razy później widziane były jak razem spędzają wolny czas. Zarówno Angelina, jak i Alicja były starsze od Katie.

Katie Bell, jak zdecydowana większość szkoły lubiła także bliźniaków Weasley – pałkarzy w drużynie Gryfonów. Dziewczyna była zła na nich, kiedy dali się sprowokować w 1995 roku i rzucili się na Draco Malfoya, ponieważ sądziła, że to cios, który z pewnością ugodzi w jakość drużyny. Pomijając jednak ten moment, Katie zawsze należała do szerokiego grona przyjaciół Freda i George'a oraz ich nieodłącznego kompana w robieniu żartów, Lee Jordana.

Katie także lubiła Olivera Wooda. Czasami sądziła, że kapitan przesadza z ciągłym prowadzeniem treningów w każdych warunkach oraz, że wygranie Pucharu Quidditcha bierze zdecydowanie zbyt poważnie.

Wreszcie, Katie utrzymywała dobry kontakt z Harrym Potterem oraz jego najlepszym przyjacielem, Ronem Weasleyem. Ciężko nazwać Katie przyjaciółką Harry'ego, jednak była jego dobrą koleżanką, która razem z nim przeżywała radosne emocje zwycięstw w quidditcha oraz te smutne po nielicznych porażkach drużyny. Harry był też tym, który był naocznym świadkiem incydentu Katie z naszyjnikiem w 1996 roku; razem z Ronem i Hermioną wołał on po pomoc.

Leanne

W 1996 roku Angelina Johnson i Alicja Spinnet ukończyły Hogwart, natomiast Katie została na swoim ostatnim roku. Zbliżyła się do pewnej Puchonki imieniem Leanne, z którą razem wybrała się na pierwszy wypad do Hogsmeade na swoim siódmym roku. Leanne była świadkiem wypadku Katie – była bardzo wstrząśnięta tym wydarzeniem i przeszła je bardzo emocjonalnie. Już w szkole, opowiadała ona drżącym głosem o całym zdarzeniu.

Etymologia

• Katie – pochodzące z języka greckiego imię oznaczające czystość, zdrobnienie do pełnego imienia „Katherine".
• Nazwisko Bell oznacza – z języka angielskiego – dzwon. W tym samym języku wyraz ten oznacza przymiotnik opisujący osobę piękną, przystojną.

Za kulisami

• W filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny i Harry Potter i Komnata Tajemnic w rolę Katie wcieliła się Emily Dale. W filmach Harry Potter i Książę Półkrwi, Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga w rolę Katie wcieliła się Georgina Leonidas.
• Postać ta prawdopodobnie jest widziana również w trzecim filmie serii, ale nie została wymieniona w napisach końcowych. W trakcie meczu quidditcha jej miotła podpaliła się rażona piorunem. W późniejszym czasie Katie była widziana, jak leży w skrzydle szpitalnym. W filmie nie widać było jednak twarzy, a rola nie jest potwierdzona, więc na dobrą sprawę nie wiemy czy to na pewno Katie.
• W szóstym filmie Katie wraz ze swoją przyjaciółką, Leanne widziana jest w klasie eliksirów Horacego Slughorna razem z Harrym, mimo że należała do klasy o stopień wyższej. Możliwe jest jednak to, że Katie w szóstej klasie nie mogła uczęszczać na lekcje eliksirów, ponieważ profesor Severus Snape tolerował tylko osoby, które uzyskały na SUMach „wybitny”. Horacy miał jednak niższe wymagania – odpowiadało mu „powyżej oczekiwań” co mogło stać się furtką dla Katie do chociaż późniejszego zgłębiania nauki eliksirów. Oczywiście, mógł być to też zwykły błąd filmowców.
• Katie była widziana jak podróżuje do Hogwartu razem z Padmą Patil i Cho Chang. Jest to błąd filmowy, ponieważ Katie jak i Cho już w tej chwili były absolwentkami szkoły. Ewentualnie można przyjąć, że Bell przez swoją długą nieobecność spowodowaną przymusowym pobytem u św. Munga nie zdała egzaminów i powtarzała klasę.
• W LEGO Harry Potter: Lata 5−7 Katie jest grywalną postacią.

Ciekawostki

• W wersji na GBC gry Harry Potter i Komnata Tajemnic Katie Bell zachorowała na Mumblemumps, często chodziła do skrzydła szpitalnego i mówiła, że jest zmęczona. W tej samej grze nauczyła Harry'ego Pottera zaklęcia Petrificus totalus.

Występowanie

• Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka) (pierwsze wystąpienie )
• Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)
• Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka)
• Harry Potter i Komnata Tajemnic (film)
• Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra)
• Harry Potter i więzień Azkabanu (książka)
• Harry Potter i więzień Azkabanu (film)
• Harry Potter i Czara Ognia (książka)
• Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
• Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
• Harry Potter i Zakon Feniksa (gra)
• Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
• Harry Potter i Książę Półkrwi (film)
• Harry Potter i Książę Półkrwi (gra)
• Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
• Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
• Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
• Harry Potter: Mistrzostwa świata w quidditchu
• LEGO Harry Potter: Lata 1−4
• LEGO Harry Potter: Lata 5−7
• Pottermore

Przypisy

Szablon:Gwardia Szablon:Pozycje quidditcha w Hogwarcie