Katie Bell

Szablon:Postać infobox Katie Bell (ur. 1978 lub 1979 r.) — czarownica; uczennica Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie w latach 1990-1997. Przyjaźniła się z Angeliną Johnson i Alicją Spinnet, z którymi zżyła się prawdopodobnie ze względu na to, że grały razem w gryfońskiej drużynie quidditcha. Na ostatnim roku nauki Katie została poważnie zraniona przez podłożony jej naszyjnik z opali. Ostatecznie przeżyła (po pobycie w Szpitalu Św. Munga) i walczyła w Bitwie o Hogwart.

Biografia

Wczesne życie

Dokładna data urodzenia Katie Bell nie jest znana, ale musiała przypadać między 1 wrześniem 1978 roku a 31 lipcem 1979 gdzieś na Wyspach Brytyjskich. Jej rodzina prawdopodobnie jest czystej krwi lub półkrwi, ale pewności nie ma.

Pierwszy rok 1990/1991

Katie zaczęła naukę w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie w roku szkolnym 1990/1991 i została przydzielona do Gryffindoru na Ceremonii przydziału. Opiekunem jej domu była Minerwa McGonagall.

Drugi rok 1991/1992

Bell1 — Katie Bell w stroju do quidditcha

Katie Bell w 1991 roku zaczęła grać na pozycji ścigającego w domowej reprezentacji quidditcha, w tym samym czasie co Harry Potter. Podczas swojego pierwszego meczu ze Slytherinem Katie dostała tłuczkiem w tył głowy, ale mogła grać. Wcześniej wykonała piękny zwód ogrywając Marcusa Flinta. Gryffindor ostatecznie wygrał 170:60, po tym jak Harry Potter złapał znicza.

Katie była członkiem składu Gryfonów na następne mecze. W drugim - z Hufflepuffem sędziował profesor Snape i dawał Puchonom wiele rzutów wolnych za nic. Na szczęście na Gryfonów Harry bardzo szybko złapał znicza i zakończył mecz kolejnym zwycięstwem Gryffindoru. Porażka, przekreślająca zdobycie Pucharu Quidditcha zdarzyła się dopiero w trzecim meczu, z Ravenclawem. Harry leżał w skrzydle szpitalnym po walce z Voldemortem, a drużyna, która musiała grać w sześciu bez szukającego, poniosła największą porażkę od 300 lat.

Trzeci rok 1992/1993

Katie, Angelina, Alicja - Klub Pojedynków — Katie, Angelina i Alicja w Klubie Pojedynków

Katie Bell podczas swojego trzeciego roku zachowała pozycję ścigającej z poprzedniego roku szkolnego. Kapitan zespołu, Oliver Wood zwiększył intensywność treningów, drużyna trenowała wcześnie rano i w każdej możliwej pogodzie. Zanim jednak jakikolwiek trening miał miejsce Katie była świadkiem jak Ślizgoni weszli na boisko mimo wcześniejszej rezerwacji dokonanej przez Wooda. Okazało się, że testują nowego szukającego, Dracona Malfoya. Katie słyszała jak Malfoy nazwał Hermionę Granger szlamą i jak Ron Weasley próbował rzucić za to urok na Ślizgona, ale zaklęcie wypaliło z drugiej strony z zepsutej różdżki i trafiło w rzucającego.

Katie Bell należała do Klubu Pojedynków, który prowadził Gilderoy Lockhart. Na pierwsze spotkania przyszła razem z Angeliną Johnson i Alicją Spinnet, dwiema pozostałymi ścigającymi Gryffindoru. W filmowej wersji we trzy walczyły o płaszcz Lockharta, który wyrzucił on w tłum.

Gryffindor wygrał mecz ze Slytherinem, Harry złapał znicz przed Malfoyem, ale rozgrywki zostały zawieszone z powodu ponownego otwarcia Komnaty Tajemnic.

Czwarty rok 1993/1994

Na czwartym roku Katie razem z drużyną trenowała jeszcze ciężej. Był to ostatni rok Olivera Wooda, który bardzo chciał spełnić swoje największe marzenie, czyli zdobyć Puchar Quidditcha. Gryffindor nie zdobył Pucharu od siedmiu lat, Wood chciał przerwać tą niekorzystną passę. Na treningach określał grę ścigających jako znakomitą.

Pierwszym meczem miało być spotkanie ze Slytherinem podobnie jak w dwóch ubiegłych latach, ale z powodu rzekomej kontuzji Dracona Malfoya (złamanie ręki przez hipogryfa) ostatecznie Gryfoni podjęli jako pierwszych Puchonów. Przed meczem Oliver Wood powiedział zespołowi, że najlepszym punktem drużyny Hufflepuffu jest ich nowy szukający oraz kapitan, Cedrik Diggory oraz, że nie można lekceważyć tego meczu. Angelina, Alicja i Katie zaczęły chichotać, ponieważ Cedrik miał opinię przystojniaka.

Mecz rozgrywał się przy fatalnej pogodzie, Harry'emu bardzo trudno było wypatrzyć znicza, dlatego Wood wziął czas. Reszta zespołu w tym Katie grała całkiem nieźle, ponieważ wygrywali z Puchonami 50 punktami. Wszystko jednak zmieniło się, kiedy Harry spadł z miotły na wskutek kontaktu z dementorami. Cedrik Diggory złapał znicza i w rezultacie Hufflepuff wygrał 100 punktami.

Drugi mecz odbył się z Ravenclawem. Katie strzeliła pierwszego gola. Gryfoni grali na prawdę dobrze - osiem goli z rzędu dało wynik 80:0, lecz w końcu Krukoni zaczęli odrabiać - strzelili trzy gole. W końcu Harry mimo, że próbował być przestraszony przez Malfoya, Crabbe'a, Goyle'a i Flinta przebranych za dementorów okazał się szybszy od Cho Chang i złapał znicza. Ucieszone Angelina, Alicja i Katie obcałowały chłopaka. Następnie w pokoju wspólnym Gryffindoru odbyła się balanga.

Zwycięstwo przywróciło wiarę Gryfonów w zdobycie Pucharu Quidditcha. Okazało się, że jeżeli wygrają ze Slytherinem więcej niż 200 punktami zgarną trofeum, tak więc Harry musiał złapać znicza przy przewadze większej niż 50 punktów. Pierwsze dwa gole strzeliła Angelina i Alicja. Kiedy Katie chciała strzelić trzeci Montague chwycił ją za głowę, aż zrobiła młynka w powietrzu, ale utrzymała się na miotle. Gryffindor dostał rzut wolny, który Katie wykorzystała. Po tym jak Alicja dostała pałką w twarz od Bole'a, a on łokciem w twarz od George Weasleya Hooch podyktowała rzut wolny dla obu zespołów, ale tylko Gryffindor wykorzystał swoją próbę, ponieważ Wood obronił. Katie strzeliła piątego gola i było już 50:10. Następnie padł kolejny gol - w wykonaniu Angeliny i Harry prawie już miał znicz, ale Malfoy chwycił jego Błyskawicę i ją zatrzymał. Na trybunach zawrzało, a po rzucie wolnym było już 70:10, chwilę później 70:20. Angelina strzeliła kolejnego i były 80:20. Wtedy Harry złapał znicza, a Gryffindor zdobył Puchar Quidditcha.

Katie i jej koledzy z drużyny pożegnali pod koniec roku Wooda, który skończył Hogwart.

Piąty rok 1994/1995

Na piątym roku Katie odwołano na rok szkolny rozgrywki quidditcha przez Turniej Trójmagiczny, który odbywał się w tym roku w szkole. Katie podobnie jak wszyscy Gryfoni była zachwycona z niespodziewanego wyboru Harry'ego Pottera na czwartego reprezentanta w Turnieju i drugiego z Hogwartu. Ostatecznie Harry zdobył Puchar Turnieju Trójmagicznego, ale nikt się nie cieszył, ponieważ zginął Cedrik Diggory, a ponadto Albus Dumbledore ogłosił odrodzenie Voldemorta i początek drugiej wojny. Ten rok był też rokiem, w którym Katie zdawała SUMy, ale nie wiadomo jak te egzaminy poszły dziewczynie.

Szósty rok 1995/1996

Na szóstym roku Katie powróciły rozgrywki quidditcha. Nowym kapitanem drużyny Gryfonów została Angelina Johnson, ale szybko okazało się, że jest nie mniej wymagająca niż jej poprzednik, Oliver Wood.

Kiedy Ron Weasley został obrońcą drużyny Gryffindoru Katie zawołała go, aby sprawdzić czy na chłopaka będzie pasować stara szata Olivera, stwierdziła, że wystarczy zmienić naszywkę. Na pierwszym treningu z nowym obrońcą za trzecim razem Ronowi wreszcie udało się złapać piłkę. Rzucił ją w Katie z takim entuzjazmem, że kafel uderzył ją prosto w twarz, a z nosa popłynęła krew. Na domiar złego całe zdarzenie obserwowali Ślizgoni. Fred i George Weasleyowie zaaplikowali jej na domiar złego Bąblówkę Krwawą, która wzmogła krwotok. Bliźniacy odprowadzili dziewczynę do skrzydła szpitalnego, a trening przerwano.

Katie Bell zapisała się do Gwardii Dumbledore'a - obecna była podczas pierwszego spotkania w Gospodzie pod Świńskim Łbem. Krótko po tym wydarzeniu w Katie uderzyła atramentowa kulka wystrzelona przez Irytka. Dziewczyna zerwała się z miejsca i zaczęła rzucać różnymi rzeczami w poltergeista. Następnie Irytek rozlał na Bell całą butelkę atramentu.

Katie grała w meczu Slytherinu z Gryffindorem. Wszyscy Ślizgoni szydzili z Weasleya, ten jednak przepuścił tylko jedną bramkę. Katie wiele razy była przy kaflu, ale żadnej akcji nie skończyła. Angelina zdobyła jednego gola, a wtedy Harry złapał znicza i zakończył mecz. Po meczu wybuchły zamieszki. Zły Malfoy zaczął obrażać Weasley'ów i mówić, że Potter oszczędził Rona. Katie, Alicja i Angelina podtrzymywały Freda, a George i Harry rzucili się na Malfoya za co Umbridge ich zdyskwalifikowała z dalszej rozgrywki i zabrała miotły. Najbardziej niesprawiedliwe było, to, że Fred także został wykluczony, a nic nie zrobił, jedynie chciał.

W dalszym etapie rozgrywek Gryffindor przegrał z Hufflepuffem. Katie była obecna przy rozmowach po usunięciu Hagrida przez Ministerstwo Magii ze szkoły. Mówiła, że Umbridge myślała, że to Hagrid podkłada niuchacze do jej gabinetu - a robił to Lee Jordan. W ostatnim meczu Gryffindor vs Raveclaw, Gryfoni z Ginny Weasley na pozycji szukającego wygrali i zdobyli Puchar Quidditcha.

1996 - 1997

Rok szkolny 1996/1997 był ostatnim, siódmym rokiem w Hogwarcie dla Katie. Była ona ostatnią z członków oryginalnego zespołu, do którego Harry dołączył w 1991, oprócz oczywiście jego samego. Harry został kapitanem drużyny, podczas rozmowy z Katie przed wrześniowymi kwalifikacjami do drużyny na następny rok stwierdził, że dziewczyna ma pewne miejsce w składzie. Katie jednak stwierdziła, że nie chcę być faworyzowana i przystąpi do zmagań jak każdy inny kandydat. Bell przeszła test i kolejny już raz została ścigającą drużyny Gryffindoru obok Ginny Weasley i Demelzy Robins.

„Katie uniosła się nagle w powietrze [...] z wdziękiem, z rozpostartymi ramionami, jakby zamierzała pofrunąć. Było w tym jednak coś niedobrego, coś dziwnego... Szarpane wiatrem włosy omiatały jej twarz, ale oczy miała zamknięte, a twarz całkowicie pozbawioną wyrazu”

— Wypadek Katie

Okazało się jednak, że Katie nie zagrała ani jednego meczu w tym roku. W październiku ^[1] 1996 r. odbył się pierwszy wypad do Hogsmeade, w którym Katie uczestniczyła razem z przyjaciółką Leanne. Kiedy Katie była w toalecie Madame Rosmerta pod działaniem zaklęcia Imperius wręczyła dziewczynie paczuszkę dla Albusa Dumbledore'a. Był to zaplanowany przez Dracona Malfoya zamach na dyrektora, o czym Katie nie wiedziała. Po wyjściu z toalety ruszyła wraz z Leanne w drogę powrotną do szkoły. Przyjaciółki pokłóciły się czy można tak po prostu brać coś od nieznajomego i doszło do szarpaniny. Katie dotknęła naszyjnika i uniosła się w powietrze rozpościerając ramiona, potem krzyknęła z bólu i runęła. Przy incydencie byli także Harry, Ron i Hermiona. Zaraz potem pojawił się Hagrid, który zaniósł Katie do Hogwartu. Leanne płaczliwym tonem mówiła co się stało, a Severus Snape zbadał czarnomagiczny przedmiot. Okazało się, że pochodzi on ze sklepu Borgin & Burkes oraz, że nie zabił Katie tylko dlatego, że miała z nim kontakt tylko przez szparę w rękawicy.

Katie Bell klątwa — Filmowe przedstawienie klątwy

Katie Bell trafiła do Szpitala Świętego Munga. W drużynie zastąpił ją Dean Thomas. Po wypisaniu ze szpitala, w końcowej części roku szkolnego spędziła kilka dni z rodzicami, a potem wróciła do szkoły. Była na tyle zdrowa, że zagrała w finałowym meczu z Ravenclawem, który dał Gryfonom Puchar Quidditcha.

Bitwa o Hogwart

Katie Bell po bitwie — Po bitwie - Katie z Leanne i Cho Chang

Poinformowana przez innych członków GD przybyła do Hogwartu aby pomóc w walce podczas Bitwy o Hogwart. Walczyła po stronie uczniów i próbowała uchronić szkołę. Uchodzi z niej cało.

Wygląd i charakter

Katie Bell była wysoką dziewczyną o ciemnych włosach i brązowych oczach; była bardzo sprawna fizycznie. Lubiła żartować i plotkować z członkami drużyny oraz swoimi przyjaciółkami. Była sympatyczna i delikatna, Harry raz stwierdził, że poza boiskiem nie skrzywdziłaby muchy. Ma typowo "gryfońskie" poglądy: nie uważa, że czystość krwi to wyznacznik jakości człowieka, w roku szkolnym 1995/1996 podejmuje walkę z Umbridge poprzez zapisanie się do GD.

Magiczne umiejętności

Podstawową umiejętnością Katie, którą pokazywała w Hogwarcie był quidditch. Katie doskonale radziła sobie na pozycji ścigającej, zdobyła mnóstwo goli dla swojego domu przez sześć lat bytności w reprezentacji, doskonale grała z Angeliną i Alicją. W swojej grze zwinnością i szybkością nadrabiała niedostatki w masie w porównaniu z np. Ślizgonami.
Pojedynki, magia ofensywna jak i defensywna. Katie Bell uczęszczała do Klubu Pojedynków. Później zapisała się do GD. Praktycznym sprawdzianem jej umiętności była bitwa o Hogwart, którą przeżyła, a to już należy uznawać za swoisty sukces.
Transmutacja, jeden z przedmiotów, które Katie wybrała na owutemy.

Etymologia

Katie - pochodzące z języka greckiego imię oznaczające czystość.
Nazwisko Bell oznacza - z języka angielskiego - dzwon.

Ciekawostki

W wersji na GBC gry Harry Potter i Komnata Tajemnic Katie Bell zachorowała na Mumblemumps, często chodziła do skrzydła szpitalnego i mówiła, że jest zmęczona. W tej samej grze nauczyła Harry'ego Pottera zaklęcia Petrificus totalus.

Występowanie

Przypisy

↑ Wiąże się z tym filmowy błąd - podczas wypadku ukazana została zima, w rzeczywistości była to wczesna jesień, pogoda została opisana w książce jako pochmurna i wietrzna

Szablon:Gwardia

[1] Wiąże się z tym filmowy błąd - podczas wypadku ukazana została zima, w rzeczywistości była to wczesna jesień, pogoda została opisana w książce jako pochmurna i wietrzna

[1]

Harry Potter Wiki

Konkursy