Insygnia Śmierci (ang. Deathly Hallows) — trzy przedmioty występujące w legendzie ,,Opowieść o Trzech Braciach" ze zbioru Baśnie barda Beedle'a. Harry i jego przyjaciele dowiadują się o nich podczas wizyty u ojcaLuny Lovegood.
,, Było raz trzech braci, którzy wędrowali opustoszałą, krętą drogą o zmierzchu. Doszli w końcu do rzeki zbyt głębokiej, by przez nią przejść, i zbyt groźnej, by przez nią przepłynąć. Bracia znali się jednak na czarach, więc po prostu machnęli różdżkami i wyczarowali most nad zdradziecką tonią. Byli już w połowie mostu, gdy drogę zagrodziła im zakapturzona postać. I Śmierć przemówiła do nich. Była zła, że tym trzem nowym ofiarom udało się ją przechytrzyć, bo zwykle wędrowcy tonęli w rzece. Nie dała jednak za wygraną. Postanowiła udawać, że podziwia czarodziejskie uzdolnienia trzech braci, i oznajmiła im, że każdemu należy się nagroda za przechytrzenie Śmierci. I tak najstarszy brat, który miał wojownicze usposobienie, poprosił o różdżkę,, której magiczna moc przewyższałaby moc każdej z istniejących różdżek, za pomocą której zwyciężyłby w każdym pojedynku, różdżkę godną czarodzieja, który pokonał Śmierć! I Śmierć podeszła do najstarszego drzewa rosnącego nad brzegiem rzeki, wycięła z jego gałęzi różdżkę i dała najstarszemu bratu, mówiąc: „To różdżka z czarnego bzu, zwana Czarną Różdżką. Mając ją w ręku, zwyciężysz każdego”. Drugi w kolejności starszeństwa brat, który miał złośliwe usposobienie, postanowił jeszcze bardziej upokorzyć Śmierć i poprosił o moc wzywania umarłych spoza grobu. I Śmierć podniosła gładki kamień z brzegu rzeki, dała mu go i powiedziała, że ów kamień ma moc sprowadzenia umarłego zza grobu. Potem Śmierć zapytała najmłodszego brata, co by chciał od niej dostać. A był on z nich trzech najskromniejszy, a także najmądrzejszy, więc nie ufał Śmierci. Poprosił o coś, co pozwoliłoby mu odejść z tego miejsca, nie będąc ściganym przez Śmierć. I Śmierć, bardzo niechętnie, wręczyła mu swoją Pelerynę-Niewidkę. Wówczas Śmierć odstąpiła na bok i pozwoliła trzem braciom przejść przez rzekę i powędrować dalej, co też uczynili, rozprawiając o przygodzie, która im się przytrafiła, i podziwiając dary Śmierci. I zdarzyło się, że trzej bracia się rozstali, każdy poszedł własną drogą. Pierwszy brat wędrował przez tydzień lub dwa, aż doszedł do pewnej dalekiej wioski i odszukał czarodzieja, z którym się kiedyś pokłócił. Mając Czarną Różdżkę w ręku, nie mógł przegrać pojedynku, który nastąpił. Zostawił ciało martwego przeciwnika na podłodze, a sam udał się do gospody, gdzie przechwalał się głośno mocą swej różdżki, którą wydarł samej Śmierci i dzięki której stał się niezwyciężony. Tej samej nocy do najstarszego brata, który leżał w łóżku odurzony winem, podkradł się inny czarodziej. Zabrał mu różdżkę i na wszelki wypadek poderżnął mu gardło. I tak Śmierć zabrała pierwszego brata. Tymczasem drugi brat powędrował do własnego domu, w którym mieszkał samotnie. Zamknął się w izbie, wyjął Kamień, który miał moc sprowadzania zmarłych zza grobu, i obrócił go trzykrotnie w dłoni. Ku jego zdumieniu i radości, natychmiast pojawiła się przed nim postać dziewczyny, z którą kiedyś miał nadzieję się ożenić, zanim spotkała ją przedwczesna śmierć. Była jednak smutna i zimna, oddzielona od niego jakby woalem. Choć wróciła zza grobu, nie należała prawdziwie do świata śmiertelników i bardzo cierpiała. W końcu ów drugi brat, doprowadzony do szaleństwa beznadziejną tęsknotą, zabił się, by naprawdę się z nią połączyć. I tak Śmierć zabrała drugiego brata. Choć Śmierć szukała trzeciego brata przez wiele lat, nigdzie nie mogła go znaleźć. Dopiero kiedy był w bardzo podeszłym wieku, zdjął z siebie Pelerynę-Niewidkę i dał ją swojemu synowi. A wówczas pozdrowił Śmierć jak starego przyjaciela i poszedł za nią z ochota, i razem, jako równi sobie, odeszli z tego świata.”
Według legendy zostały podarowane przez Śmierć trzem braciom Peverell. Były częścią jej planu, za pomocą którego chciała zabić każdego, kto chciał przejść przez rzekę, która była bardzo niebezpieczna i nikt jeszcze nie wyszedł z niej żywy. Jednakże bracia Peverell podczas wędrówki odnaleźli rzekę, przez którą nie udało im się przejść, dlatego wyczarowali silny i wytrzymały most, który zapewnił im bezpieczne przejście. Śmierć rozgniewana, że uszli z życiem postanowiła im dać to, czego sobie zażyczą, jednakże śmierć wiedziała, że te przedmioty ich zniszczą.
Najstarszy brat wybrał różdżkę, której nikt nie pokona, drugi poprosił o moc wskrzeszenia swej ukochanej. Najmłodszy zaś chciał coś, dzięki czemu mógłby się schować przed Śmiercią. Te trzy przedmioty tworzą tzw. Insygnia Śmierci. I Śmierć zabrała brata Antiocha, właściciela Czarnej Różdżki, który został zamordowany, a następnie brata Kadmusa, który popełnił samobójstwo nie mogąc znieść tego, że nie może przywrócić swojej ukochanej do świata żywych. Najpóźniej zabrała Ignotusa, który w razie niebezpieczeństwa ukrywał się pod peleryną-niewidką. Po tym, jak "ostatni brat i Śmierć poszli ze sobą razem jak "równy z równym" Insygnia Śmierci zaginęły.
Według legendy ten, kto zbierze wszystkie 3 Insygnia, zostanie Panem Śmierci.
Insygnia Śmierci
Symbol Czarnej Różdżki.
Czarna Różdżka (ang. Elder Wand) – podarowana najstarszemu bratu Antiochowi różdżka o niezwykłej mocy. Różdżka ta pojawia się w historii pod wieloma nazwami m.in. jako Berło Śmierci, czy Różdżka Przeznaczenia. Wykonana z czarnego bzu o rdzeniu z włosa testrala[1]. Aby ją zdobyć, co było marzeniem czarnoksiężników, należy pokonać jej poprzedniego właściciela. Uzasadnia to m.in morderstwo popełnionym na bracie Antiochowi. W jej posiadanie wszedł Gregorowicz, wytwórca różdżek. Następnie skradł mu ją Grindelwald, który zaś przegrał ją w 1945 roku w pojedynku z Dumbledore'em. W ostatniej książce sagi zdobywa ją Voldemort, wyjmując ją z grobowca Albusa Dumbledore'a. Różdżka jednak nie była mu w pełni posłuszna, więc myśląc, że jej prawowitym właścicielem jest Severus Snape (zabójca Dumbledore'a), zamordował go. To również nic nie dało – prawowitym właścicielem różdżki był Draco Malfoy, który rozbroił dyrektora Hogwartu, zanim ten zginął z rąk Snape'a. Nieświadomy tego Harry, pokonał Malfoya kilka miesięcy przed przybyciem do Hogwartu po ostatniego horkruksa. Zrozumiał to dopiero później, gdy zbliżał się czas pokonania Voldemorta. Ostatnimi czynami Czarnej Różdżki było jego pokonanie oraz naprawienie przełamanej różdżki Harry'ego Pottera. Po wszystkich tych wydarzeniach Harry Potter ponownie włożył różdżkę do grobowca Albusa Dumbledore'a, by utraciła swoją moc wraz ze spokojną śmiercią bohatera ( w filmie Harry łamie różdżkę i zrzuca z mostu).
umożliwiający wskrzeszanie zmarłych, którzy jednak – mimo tego – należą do innego świata. Wiadomo, że Cadmus wskrzesił narzeczoną, która zmarła tuż przed ślubem. Jednakże nie umiał pogodzić się z tym, że jego ukochana nie powróci do świata żywych, tak więc popełnił samobójstwo. Z czasem kamień został ukryty w pierścieniu Marvola, który wyryty na nim symbol Insygniów, uważany za herb rodziny Gauntów. Nieświadomy jego mocy i znaczenia młody Tom Riddle zamienił go w horkruksa. Później w jego posiadanie wszedł Dumbledore. Próbował go najpierw użyć, by zobaczyć się ze swoją rodziną i móc ich przeprosić. Pierścień jednak został przeklęty przez Riddle'a, dlatego na czarodzieja została rzucona klątwa, a ręka mu sczerniała. Po zniszczeniu horkruksa i wyjęciu kamienia, ukrył go w złotym zniczu i zapisał Harry'emu w testamencie. Harry, odnajdując go, przywrócił do "życia" rodziców – Jamesa Pottera i Lily Potter (zd. Evans) oraz Lupina i Syriusza, aby z nimi porozmawiać o śmierci. Następnie wszyscy obiecali, że będą towarzyszyć Harry'emu do końca, a gdy do tego doszło, zniknęli. Tuż przed oddaniem się w ręce Voldemorta, Harry przypadkowo upuszcza kamień, lecz nie postanawia go szukać.
przodkowi Potterów. Przekazywana była od wieków z ojca na syna; Harry Potter odziedziczył ją po swoim ojcu. Dumbledore pożyczył ją od Jamesa Pottera kilka dni przed jego śmiercią w celu jej zbadania, a gdy Harry rozpoczął naukę w Hogwarcie, oddał mu ją anonimowo. Mimo iż na świecie było wiele peleryn zapewniających niewidzialność, ta jedyna była niezniszczalna, nie działały na nią żadne zaklęcia[2] i nie starzała się z wiekiem (nie traciła właściwości tak jak zazwyczaj było w wypadku pozostałych, ponieważ została stworzona z włosów demimozy). Jedyny dar nie porzucony przez Harry'ego.
Poszukiwania
Opowieść o trzech braciach
Ponieważ zdobywca wszystkich trzech Insygniów zostawał „Panem Śmierci”, wiele osób poszukiwało choćby cienia dowodu na to, że legenda jest prawdziwa, a przedmioty istnieją naprawdę. Należeli do nich m.in. młodzi Dumbledore i Grindelwald, którzy w młodości fantazjowali o odnalezieniu Insygniów. W ostatniej części sagi o Harrym Potterze, to właśnie główny bohater posiada kolejno wszystkie trzy insygnia, lecz rezygnuje z posiadania Czarnej Różdżki – ukrywa ją w grobie Dumbledore'a. Gdyby Harry zmarł, nie będąc pokonanym przez kogokolwiek, moc Czarnej Różdżki by wygasła. Kamień został zgubiony przez Harry'ego w lesie, w którym ugodziło go zaklęcie Avada Kedavra, nie było dokładnie określone, co działo się z nim dalej i Harry nie miał zamiaru go szukać. Peleryna Niewidka oczywiście zostaje w jego rekach i najprawdopodobniej odziedziczył ją James Syriusz Potter
Symbol Insygnii jest wymieniony po raz pierwszy w rozdziale „Wesele” siódmego tomu – ma go na szyi (w formie wisiorka) Ksenofilius Lovegood. Wiktor Krum mówi Harry'emu, że to znak Grindelwalda. Potem dowiadujemy się, że Grindelwald chciał zdobyć Insygnia, więc wyżłobił ten znak na ścianie Durmstrangu, stąd pomyłka Wiktora.
Ciekawostki
Termin Deathly Hallows był kłopotliwy dla tłumaczy z innych krajów. W przekładzie ukraińskim i francuskim tytuł brzmi Relikwie Śmierci, w izraelskim Skarby Śmierci, w norweskim Talizmany Śmierci a we włoskim i rosyjskim Dary Śmierci.
Albus Dumbledore i Harry Potter, byli jedynymi ludźmi, którzy posiadali wszystkie 3 Insygnia Śmierci. Żaden z nich jednak, nie był „panem śmierci”, gdyż nigdy nie mieli wszystkich 3 w jednym momencie.
↑W 7 tomie, kiedy Harry wraz z przyjaciółmi teleportują się do Hogsmeade, a śmierciożercy wypowiadają zaklęcie „Accio”, peleryna nie reaguje. O tym, że na pelerynę nie działają zaklęcia mówi Harry'emu Ksenofilius Lovegood, gdy Hermiona czyta bajkę o insygniach
.jpg){kind=link}
