Horkruks — przedmiot, w którym ktoś ukrył cząstkę własnej duszy. Cząstkę tę można powierzyć także innej istocie żywej, chociaż nie jest to zbyt rozsądne. Jeśli jednak ciało zostanie zaatakowane lub nawet zniszczone, nie można umrzeć, ponieważ część duszy pozostaje na ziemi, nieuszkodzona. Rozczepienie to, jak twierdzi Horacy Slughorn, akt gwałtu, jest to sprzeczne z naturą. Dokonuje się tego poprzez morderstwo, które rozdziera duszę. Czarodziej, który zamierza stworzyć horkruksa, wykorzystuje to rozdarcie do swoich celów: zamyka oddartą część odpowiednim zaklęciem. W związku z tym, horkruks jest całkowitym przeciwieństwem istoty ludzkiej, ponieważ ukryta w nim cząstka duszy jest zależna od swojego magicznego ciała. Nie może bez niego istnieć. Jednak, kiedy magiczny pojemnik nie jest naruszony, ukryta w nim cząstka duszy może wniknąć w kogoś, kto się do niego za bardzo zbliży emocjonalnie. Do zniszczenia horkruksa jest potrzebna bardzo silnie niszcząca substancja, po której użyciu horkruks nie jest w stanie się naprawić (np. jad bazyliszka lub szatańska pożoga). Na poskładanie swojej duszy od nowa jest tylko jeden sposób: trzeba dogłębnie odczuć, co się zrobiło (skrucha). Niestety ból, jaki to sprawia, może człowieka zniszczyć.
Powstawanie
Lord Voldemort twórca
Dusza człowieka to materia niepodzielna – aby ją rozbić, trzeba dokonać najgorszego możliwego czynu, czyli popełnić morderstwo (najczęściej za pomocą zaklęcia Avada Kedavra). Jego dusza zostaje podzielona na części, lecz według profesora Horacego Slughorna – niewielu jest takich, którzy by tego pragnęli. Horkruksów można stworzyć wiele, jednakże, jak powiedział wyżej wspomniany profesor „nawet jedna zbrodnia jest rzeczą straszną, a co dopiero popełnić ich siedem.”
Horkruksy a Lord Voldemort
Żadnemu czarodziejowi nie udało się rozerwać duszy na więcej niż dwie części, do czasu Lorda Voldemorta, który stworzył 7 horkruksów. Z upływem lat, Voldemort stawał się coraz mniej ludzki, a przemianę, której podległ, można wytłumaczyć tylko tym, że jego dusza uległa straszliwemu okaleczeniu, a więc przekroczył granice tego, co zwykle nazywa się złem. Spowodowało to, że jego świat uczuć i odczuć bardzo się różnił od naszego. Horkruksami stawały się pieczołowicie przez niego wybierane przedmioty, cieszące się wielką sławą. Ofiary także nie były przypadkowe – musiały to być osoby znaczące. Po zniszczeniu horkruksów, Voldemort stał się zwykłym śmiertelnikiem z okaleczoną i pomniejszoną duszą.
Horkruksy Lorda Voldemorta
Lord Voldemort stworzył swoje horkruksy z pomocą profesora Horacego Slughorna i książki Tajemnice Najczarniejszej Magii:
Pierścień Marvolo Gauta
- Pierścień Marvolo Gaunta – Voldemort ukradł go wujowi Morfinowi, stworzył przez zabicie swojego ojca i dziadków, a gdy udało mu się ukryć w nim cząstkę duszy nie chciał już nosić go na palcu. Ukrył go, wcześniej opatrzywszy najpotężniejszymi zaklęciami, w domu swoich przodków. Odnalazł go Albus Dumbledore, po czym zniszczył, używając do tego miecza Godryka Gryffindora, który był nasycony jadem Bazyliszka.
Medalion Slytherina
- Medalion Salazara Slytherina – Voldemort ukradł go Chefsibie Smith, po czym zamknął w nim cząstkę swojej duszy. Ukrył go w jaskini nad morzem, nad które przyjeżdżał na wycieczki wraz z innymi dziećmi z sierocińca. Zabezpieczył go silnymi zaklęciami. Medalion ten wykradł R.A.B., brat Syriusza Blacka. Nie udało mu się go zniszczyć. Po jego śmierci medalion został w rodzinnym domu Blacków, jako jedna z pamiątek. Po śmierci jego brata – Syriusza Blacka – medalion został skradziony przez Mundungusa Fletchera. Skonfiskowała mu go Dolores Umbridge. Harry Potter wykradł go, a zniszczył jego przyjaciel, Ron Weasley, przeszywając mieczem Gryffindora.
Czarka Helgi Huffelpuff
- Czara Helgi Hufflepuff – Voldemort także ukradł ją Chefsibie Smith, po czym zamienił w horkruksa. Ukrył go w podziemiach Banku Gringotta, w skarbcu Lestrange'ów. Wykradł go Harry Potter. Zniszczyła go jego przyjaciółka, Hermiona Granger, przebijając kłem Bazyliszka.
Diadem Roveny Ravenclaw
- Diadem Roweny Ravenclaw – przed wiekami, diadem ten ukradła Helena swojej matce Rowenie, po czym ukryła go w dziupli drzewa. Po kilkuset latach odnalazł go Voldemort i ukrył w nim cząstkę swojej duszy. Ukrył go w Pokoju Życzeń, w Hogwarcie. Odnalazł go Harry Potter. Przeszkodzić mu w tym chciał Vincent Crabbe, rzucając zaklęcie Szatańskiej Pożogi, w efekcie niestety sam zginął, ale pożoga zniszczyła diadem.
- Nagini – Voldemort ukrył w niej cząstkę duszy, tworząc kolejnego horkuksa. Nagini zawsze trzymała się blisko swojego pana, więc była bezpieczna, lecz i ten horkruks został zniszczony. Przyczynił się do tego Neville Longbottom, ścinając jej głowę mieczem Gryffindora. Nagini została horkruksem, gdyż była bardzo ważna i cenna dla Voldemorta, a jednocześnie dowodziła jego pochodzenia z rodu Slytherina.
Dziennik Toma Riddle'a
- Dziennik Toma Riddle'a – pierwszy stworzony horkruks, który powstał gdy Tom miał 16 lat. Został zamieniony w horkruksa, gdyż dowodził, iż jego stwórca jest spokrewniony ze Slytherinem. Powstał wraz ze śmiercią Jęczącej Marty, która została uśmiercona przez wzrok Bazyliszka. Możliwe są też inne powody – jako pierwszy horkruks stracony byłby mniejszą stratą od np. własności jednego z założycieli szkoły, zawierał dużą część życia Voldemorta (którego tak on nie chciał stracić) i był prawdopodobnie jedną z pierwszych nabytych przez niego rzeczy w ukochanym świecie czarodziejów. Dziennik ten został zniszczony przez Harry'ego Pottera kłem Bazyliszka.
- Harry Potter – horkruks ten Voldemort stworzył nieświadomie, w momencie, gdy chciał zabić dziecko. Nie udało się to, ponieważ matka oddała za niego życie, zapewniając mu ochronę. Mordercze zaklęcie odbiło się, wyrywając Voldemorta z ciała i rozrywając jego duszę, której cząstka zamieszkała w Harrym, dając mu część mocy samego Lorda Voldemorta (umiejętność rozmowy z wężami). Horkruks został zniszczony przez Voldemorta, który próbował zabić Harry’ego (Harry przeżył).
- Kwiryniusz Quirrell (tymczasowy horkruks)
Harry Potter jako horkruks
Harry Potter przypadkowo stworzony Horkruks
Harry stał się nietypowym horkruksem, niepełnym. Horkruks w nim powstał bez użycia odpowiednich zaklęć, cząstka duszy Voldemorta była bardziej jak pasożyt, niż rezydent w horkruksie, pasożyt dlatego ponieważ Harry miewał wizje w piątej części serii, lub kiedy bolała go blizna Vordemort przeżywał silne emocje. Ponadto, Harry jak każdy człowiek był podatny na zranienia, „zniszczalny”, co nie leży w naturze horkruksów.