Gormlaith Gaunt (ur. około 1576, zm. około 1634 roku) — irlandzka czarownica czystej krwi, ciotka Izoldy Sayre, założycielki Szkoły Magii i Czarodziejstwa Ilvermorny. Gormlaith uczęszczała do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, gdzie została przydzielona do Slytherinu.
Czarownica mocno wierzyła w supremację czystości krwi i nienawidziła każdego, kto sprzeciwiał się jej poglądom. Jej nienawiść była tak głęboka, że nie zawahała się nawet zabić własnej siostry, która okazywała sympatię wobec mugolskich sąsiadów. Zmarła w 1634 roku, starając się zemścić na Izoldzie i jej rodzinie.
Biografia[]
Wczesne lata[]
Gormlaith Gaunt była daleką potomkinią Salazara Slytherina, jednego z założycieli Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Urodziła się w irlandzkiej odnodze starożytnej rodziny Gauntów. Odziedziczyła po Slytherinie jego różdżkę i gorąco wierzyła w jego idee: wyższość czystości krwi nad umiejętnościami i pogardę dla mugoli. Gormlaith miała siostrę o imieniu Rionach. W wieku jedenastu lat rozpoczęła naukę w Hogwarcie – prawie pewny jest fakt, że została przydzielona do Slytherinu.
Porwanie i wychowanie Izoldy Sayre[]
Gormlaith nie znalazła męża i żyła sama ze swoją pogardą dla mugoli. Wstrętem napełniało ją zachowanie jej siostry, Rionach, która żyła razem z niemagiczną częścią społeczeństwa i nawet pomagała im, dyskretnie przygotowując leki na rozmaite choroby. Gormlaith nie mogła dłużej patrzeć jak Rionach „bezcześci” czystą krew, dlatego wznieciła w jej chatce pożar. W jego wyniku Rionach zginęła, wraz z mężem, Williamem Sayre. Gormlaith „cudownie” ocaliła małą córeczkę pary, Izoldę, urodzoną około 1603 roku. Liczyła, że uda jej się z młodej istotki wyplenić chęć pomocy mugolom i sprowadzić ją na „dobrą” drogę, którą w jej mniemaniu powinni pokonywać czarodzieje z takim rodowodem. Izolda zamieszkała z Gormlaith w sąsiedniej dolinie Coomcallee, zwanej również Hag's Glen. .
Gormlaith próbowała wychowywać młodą czarownicę na taką, jaką jej zdaniem powinna być. Sama dziewczyna w pewnym momencie zorientowała się, że to właśnie ciotka stoi za podpaleniem jej rodzinnego domu, ale nie miała możliwości zbuntowania się przeciwko niej. Zmuszona była patrzeć, jak Gormlaith razi strasznymi klątwami zwierzęta i mugoli, których jedynym przewinieniem było przebywanie w określonym momencie zbyt blisko jej posiadłości. W rezultacie Izolda została znienawidzona przez miejscowe dzieciaki, które kiedyś ją lubiły, a teraz rzucały w nią kamieniami. Ponadto Gormlaith zabroniła jej uczęszczać do Hogwartu. Czarownica twierdziła, że nie jest to dobre miejsce dla osoby z czystą krwią, ponieważ plany Salazara Slytherina, dotyczące przyjmowania tylko i wyłącznie uczniów czystej krwi, nie spotkały się z przychylnością ze strony innych założycieli, przez co w szkole można spotkać mnóstwo "zdrajców" krwi i mugolaków. Młoda czarownica uważała ciotkę za szaloną i nie przestawała marzyć o Hogwarcie, do którego bardzo chciała uczęszczać.
Gormlaith nie pozwoliła Izoldzie nawet na posiadanie różdżki. Kontrolowała siostrzenicę za pomocą czarnej magii przez dwanaście lat, do czasu, kiedy dziewczyna znalazła w sobie tyle siły i odwagi, aby przeciwstawić się znienawidzonej ciotce. Izolda ukradła Gormlaith różdżkę, zabrała także broszkę z węzłem gordyjskim, własność Rionach Sayre. Uciekła do Anglii, ale ciotka szybko wpadła na jej trop, więc przebrała się w męskie ubrania i pod zmienionym nazwiskiem udała się do Ameryki w 1620 roku.
Zemsta Gormlaith[]
Izolda ułożyła sobie życie na nowym kontynencie, Ameryce. Była jedną z założycielek szkoły Ilvermorny, która z czasem zyskiwała coraz większą sławę. Pogłoski o szkole, której dyrektorka była nazwana Morrigan po sławnej irlandzkiej czarownicy trafiły do Gormlaith. Zaczęła ona coś podejrzewać, a przerodziło się to w pewność, kiedy dowiedziała się o nazwie placówki Izoldy.
Gormlaith zakupiła różdżkę u Ollivanderów, którymi pogardzała, ale potrzebowała jej w miejsce ukradzionej różdżki Slytherina, przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Aby Izolda nie dowiedziała się o przybyciu Gormlaith do Ameryki, czarownica również przebrała się za mężczyznę. Podawała się, co podłe, za Williama Sayre'a, ojca Izoldy, który zginął w pożarze. Wyruszyła do Ameryki statkiem Bonaventure i dopłynęła do Wirginii, a następnie udała się do Massachusetts, gdzie znajdowało się Ilvermorny. Wkrótce, pewnej zimowej nocy, osiągnęła szczyt Mount Greylock. Gormlaith zamierzała zniszczyć dopiero co utworzoną szkołę, kierując się swoim fanatycznym zapatrzeniem w czystość krwi i nienawiścią kierowaną do mugoli. Za cel postawiła sobie zgładzenie Izoldy i Jamesa, jej męża, zostawienie w gruzach Ilvermorny oraz odebranie im nowo narodzonych córeczek: Marthy i Rionach, jako ostatnich, w których płynęła czysta krew Gauntów. Gormlaith chciała na ich bazie spełnić swoje chore marzenie zbudowania wielkiej rodziny czystej krwi czarodziejów.
Gormlaith rzuciła na dom Ilvermorny starożytne zaklęcie dezaktywujące różdżkę Salazara Slytherina, a następnie urok wprawiający Izoldę i Jamesa w bardzo głęboki, magiczny sen. Nie wiedziała jednak o istnieniu Chadwicka i Webstera Bootów, adopcyjnych synów Izoldy, dlatego w żaden sposób im nie przeszkodziła, a nawet przypadkowo pomogła. Jej urok wypowiedziany w mowie węży, którym dezaktywowała różdżkę Slytherina wykonaną z rdzenia bazyliszka, pobudził różdżki Bootów wykonane z rogu innego przedstawiciela gatunku, rogatego węża. Przedmioty te, czując zagrożenie dla swoich właścicieli zaczęły wykonywać takie same odgłosy, jakie zwykł wydawał w chwilach niebezpieczeństwa rogaty wąż.
Chadwick i Webster obudzili się i wyskoczyli natychmiast z łóżka. Izolda nie opowiadała nigdy nic im o Gormlaith, jednak Chadwick słyszał parę razy, jak adoptowana matka mówiła o niej Jamesowi. Kiedy zobaczył przez okno, że czarownica skrada się do ich posiadłości, zdecydował się ją powstrzymać, a Webstera wysłał po rodziców.
Chadwick bez strachu podjął pojedynek z Gormlaith. Po pięciu minutach wymieniania się zaklęciami, czarownica musiała przyznać, że chociaż była potężniejsza, chłopak naprawdę był dobrze wyszkolony. W pewnym momencie przyznała, że szkodą byłoby, gdyby zabiła tak utalentowanego czarodzieja czystej krwi, więc posyłając na niego urok, który miał zniewolić jego umysł, zapytała o jego pochodzenie. Webster tymczasem nie mógł dobudzić zaklętych magicznie rodziców i przybiegł pomóc Chadwickowi. Chłopcy byli w przewadze liczebnej, a rdzenie ich różdżek połączyły się i ich moc wzrosła dziesięciokrotnie. Gormlaith była jednak nadal bardzo niebezpieczna. Pojedynek osiągnął niewyobrażalne rozmiary, aż Webster i Chadwick zostali wypchnięci do środka Ilvermorny.
Gormlaith weszła do posiadłości, a Rionach i Martha zaczęły płakać. Dopiero to obudziło Jamesa i jego żonę. Czarownica próbowała unieszkodliwić Gormlaith, która już kierowała się w stronę Rionach i Marthy, aczkolwiek gdy tylko machnęła różdżką, odkryła, że jest ona bezużyteczna jak zwykły patyk. Gormlaith więc bez żadnego oporu mogła przejść, a także ustawić Bootów i Izoldę, tak aby słyszeli krzyk maluchów. James natomiast ustawił się obok łóżeczka, gotowy bronić dzieci własnym ciałem. Izolda myśląc, że wszystko jest już stracone, wołała w panice imię swojego ojca, Williama. Zamiast ojca, pojawił się jednak jej stary przyjaciel, pukwudgie William. W porę przeszył Gormlaith zatrutą strzałą i uratował rodzinę od niechybnego końca. Wszystkim co pozostało po niegdyś potężnej czarownicy, była kupka popiołu i zwęglona różdżka z włóknem ze smoczego serca.
Wygląd fizyczny[]
We wszystkich znanych przedstawieniach wyglądu Gormlaith pokazane było, że ma ona śmiertelnie bladą skórę, brązowe włosy i jest bardzo wychudzona. Jej opis jest uderzająco podobny do Toma Marvolo Riddle'a, którego była dalekim przodkiem: straszna twarz, przypominająca maskę oraz właściwie nieistniejące wargi. Lord Voldemort zmienił się pod wpływem uprawiania czarnej magii. Być może wygląd Gormlaith również uległ zmianie poprzez uprawianie strasznych czarodziejskich praktyk.
Cechy charakteru[]
Gormlaith była typowym przykładem czarownicy, dla której czystość krwi jest nadrzędną wartością w ocenianiu wartości czarodzieja. Swoje nietolerancyjne poglądy próbowała krzewić – najpierw, zabijając swoją siostrę i jej męża, zabierając jej dziecko, później napadając na drugie Ilvermorny w celu próby zabrania małych dziewczynek i wychowania ich po swojemu. Takie pojmowanie świata, które można ocenić jako okrutne i złe, można porównać do śmierciożerców, którzy rozpoczęli swoją działalność wiele wieków później. W przeciwieństwie do nich jednak, Gormlaith zawsze próbowała realizować swoje marzenia o wielkiej rodzinie czystej krwi sama. Nie znalazła w swoim otoczeniu grupy odbiorców, którzy by się z nią zgadzali, a próba zmiany świata samemu okazała się dla niej zgubna.
Magiczne umiejętności[]
- Czarna magia: Gormlaith mogła poszczycić się umiejętnościami w zakresie szeroko pojętej czarnej magii tj. rzucanie klątw, czy doprowadzanie innych istot w magiczny sposób do bólu, cierpienia i śmierci. Przykładem może być jej postępowanie wobec zwierząt i mugoli, którzy zbyt blisko podeszli do jej chatki w Hag's Glen. Kolejną zdolnością było kontrolowanie ognia, przy pomocy którego spaliła pierwszą siedzibę Ilvermorny. Pomimo umiejętności posiadanych przez czarodziejów Rionach i Williama, nie poradzili oni sobie z płomieniami i zginęli. Natomiast Gormlaith dzięki swoim umiejętnościom potrafiła ominąć płomienie i bez uszczerbku na zdrowiu "ocalić" Izoldę.
- Pojedynkowanie: Czarownica była utalentowana również w zakresie pojedynkowania się, co pokazała pokonując Chadwicka i Webstera w drodze do Ilvermorny, mimo że rdzenie ich różdżek połączyły się i miały dziesięciokrotnie większą moc niż zazwyczaj.
- Wężoustość: jako potomkini Salarazara Slytherina, Gormlaith posiadała umiejętność rozumienia mowy węży i porozumiewania się z nimi.