Fenrir Greyback

Szablon:Postać

„Zabrakło mu odwagi tak jak jego ojcu, załatwmy to po mojemu”

— Fenrir Greyback^[źródło]

Fenrir Greyback — wilkołak, poplecznik Voldemorta. Greyback był żądny krwi, nawet wtedy, kiedy księżyc nie był w pełni, lubił gryźć dzieci i uważał, że jego życiowym powołaniem jest stworzenie jak największej liczby wilkołaków. To on ugryzł młodego Remusa Lupina, zarażając go likantropią.

Biografia

Wczesne życie

W pewnym momencie życia Fenrir Greyback został ugryziony przez wilkołaka i jednocześnie zarażony likantropią.

Za cel obrał sobie zarazić wilkołactwem, jak największą liczbę osób, by stworzyć armię wilkołaków wystarczająco dużą, aby móc pokonać społeczeństwo czarodziejów. Żeby mieć pewność, że zaatakuje wybraną ofiarę, Greyback zaczajał się w ich sąsiedztwie tuż przed pełnią księżyca.

Pierwsza Wojna

Plik:Fenrir002.jpg

Gdy w latach 60. XX wieku Lord Voldemort rósł w siły, rekrutował wszelkie mroczne stworzenia, które mogłyby pomóc mu w przejęciu władzy nad Ministerstwem Magii. Jednym z nich okazał się Greyback. Wykonywał rozkazy Czarnego Pana, otrzymując w zamian zgodę na zarażanie ofiar wilkołactwem. Voldemort zaczął wkrótce grozić swoim wrogom, że Greyback zagryzie ich dzieci, jeżeli mu się nie poddadzą.

W 1964 roku Greyback zabił dwoje mugolskich dzieci, w związku z czym został postawiony przed sądem. Nazwisko Greybacka nie znajdowało się w Rejestrze Wilkołaków, który był zaniedbywany przez pracowników ministerstwa ze względu na wzajemną niechęć. Wilkołak wykorzystał to zaniedbanie i podał się za Mugola – włóczęgę, przerażonego zarówno sprawą zabójstwa niewinnych dzieci, jak i faktem bycia przesłuchiwanym przez grupę czarodziejów. Brak różdżki i znoszone ubrania wilkołaka wystarczyły pracownikom komisji i byliby go puścili, gdyby nie Lyall Lupin – pracownik Departamentu Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami. Czarodziej rozpoznał u Greybacka pewne „wilcze cechy” i zasugerował zatrzymanie podejrzanego aż do pełni księżyca (dzień później). Członkowie komisji wyśmiali Lupina i wyprosili go z sali przesłuchań. Jeden z nich miał rzucić na Greybacka czar, by ten zapomniał o istnieniu ministerstwa, jednak wilkołak go przechytrzył. Obezwładnił obecnych i uciekł.

Wściekły na Lyalla Lupina, który podczas przesłuchania określił wilkołaki jako „bezduszne i zasługujące jedynie na śmierć”, Fenrir Greyback postanowił się zemścić. Wkrótce włamał się do domu Lupina i zaatakował jego niespełna pięcioletniego synka Remusa. Zanim Lyall zdążył wypędzić wilkołaka, chłopiec był już zarażony, jednak przeżył, czego nie zakładał plan Greybacka.

Mimo wieloletniej współpracy, Fenrir Greyback nie otrzymał Mrocznego Znaku. Gdy w 1981 Lord Voldemort zniknął, wilkołak nie podjął próby jego odnalezienia. W końcu, oficjalnie nie mieli ze sobą nic wspólnego.

Druga Wojna

Po powrocie w 1995 roku Voldemort zaczął zbierać swoje dawne siły, aby ponowić swoją wojnę z czarodziejskim światem. Greyback powrócił do boku Czarnego Pana.

Fdadferakafe — List gończy za wilkołakiem

W lecie 1996 roku, wkrótce po bitwie w Departamencie Tajemnic, Greyback i kilku Śmierciożerców zrobili nalot na ulicę Pokątną, gdzie porwali wytwórcę różdżek Garricka Ollivandera. Zaraz potem zniszczyli Millennium Bridge w Londynie.

Greyback dalej pełni swoją rolę u boku Śmierciożerców. Gdy Voldemort nakazał Draconowi Malfoyowi zabić Albusa Dumbledore'a, Malfoy zagroził Borginowi, że jeśli czarodziej nie pomoże mu naprawić Szafki Zniknięć i pomóc przedostać się Śmierciożercom do Hogwartu to naśle na niego Greybacka.

W filmie Harry Potter i Książę Półkrwi, podobnie jak w książce, w czasie świąt Bożego Narodzenia wraz z Bellatriks Lestrange atakuje i podpala Norę. W filmie, w odróżnieniu od książkoweł fabuły, wilkołak chciał również zaatakować Ginny Weasley, lecz w ostatniej chwili ochronił ją Harry Potter.

W kwietniu 1997 roku Greyback zaatakował pięcioletniego synka pani Montgomery, która odmówiła współpracy ze śmierciożercami. Chłopiec później zmarł w Szpitalu Świętego Munga z powodu odniesionych ran.

Bitwa o Wieżę Astronomiczną

640px-Death Eater dvictory — Śmierć Dumbeldore'a

Greyback, wraz z kilkoma Śmierciożercami, najechał na Hogwart w dniu 30 czerwca 1997. Otoczyli Dumbledore'a na szczycie Wieża Astronomiczna. Próbował przeszkodzić Malfoyowi w zabiciu dyrektora, gdyż chciał sam to zrobić, dopóki nie zrobił tego za nich Severus Snape. W czasie ucieczki a jednocześnie walki z członkami Zakonu Feniksa i Gwardii Dumbledore'a, Greyback zaatakował Billa Weasleya, pozostawiając na jego twarzy blizny, podobne do tych, które miał Remus Lupin. Na szczęście dla Billa, Greyback nie przeszedł transformacji, i dlatego Bill nie został wilkołakiem, ale nabył pewne wilcze cechy. Greyback również próbował ugryźć Harry'ego Pottera podczas bitwy, ale Harry rzucił na niego Petrificus totalus.

Jako Szmalcownik

Kilka miesięcy później, po upadku Ministerstwa Magii, Greyback został przywódcą bandy Szmalcowników i dowodził grupą po całym kraju w poszukiwaniu mugolaków, zdrajców krwi i wagarowiczów. Złapali Dirka Cresswella, Teda Tonksa, Deana Thomasa i gobliny Gryfka i Gornaka. Dean i Gryfek zostali złapani, gdy pozostali trzej zostali zamordowani.

Niedługo potem Greyback i jego gang złapali Harry'ego Pottera, Hermionę Granger i Rona Weasleya po wymówieniu imienia Voldemorta, na które zostało rzucone zaklęcie ujawniające obecność osób, które je wypowiedzą. Po znalezieniu ich, Greyback i reszta zanieśli trio do Dworu Malfoyów, gdzie Draco, Lucjusz, Narcyza i Bellatriks mieszkali. Fenrir miał nadzieję, że otrzyma w nagrodę dwieście tysięcy galeonów za schwytanie Pottera, a także chciał ugryźć Hermionę.

Jednak Bellatriks zauważyła Miecz Gryffindora wśród rzeczy porwanych i była przerażona, gdyż wierzyła, że miecz jest w jej skarbcu w Banku Gringotta. Kiedy Szmalcownicy zakazali jej go zabrać, pokonała wszystkich ku irytacji Greybacka. Plany Szmalcowników i Śmierciożerców ostatecznie zostały udaremnione przez Zgredka, który pomógł Harry'emu i reszcie uciec. Zgredek niestety w czasie deportacji został trafiony nożem przez Bellatriks i zmarł.

Bitwa o Hogwart

Fenrir Greyback był obecny podczas bitwy o Hogwart, gdzie został trafiony przez Hermionę Granger zaklęciem podczas ataku na Lavender Brown. Lavender zmarła, a sprawca uderzył w marmurową balustradę i próbował wstać na nogi, ale zanim to zrobił, został uderzony w głowę przez kryształową kulę rzuconą przez Sybillę Trelawney. Później został pokonany przez Rona Weasleya i Neville'a Longbottoma w Wielkiej Sali.

Późniejsze życie

Po ostatecznej śmierci Lorda Voldemorta Fenrir najprawdopodobniej trafił do Azkabanu lub zginął.

Umiejętności magiczne i talenty

Pojedynki: Greyback był biegły w pojedynkach. Był w stanie użyć zaklęcia Rozbrajającego, jak i zaklęcia tarczy. Harry Potter nie był w stanie pokonać go w 1996 roku; pokonanie wilkołaka zajęło sporo czasu Rona Weasleya i Neville'a Longbottoma, podczas bitwy o Hogwart. Greyback również przechwycił i zabił wiele czarownic i czarodziejów, jako szmalcownik.
Niewerbalna Magia: Greyback umiał rzucać zaklęcia niewerbalne.
Walka fizyczna: W celu realizacji swojego celu rozprzestrzeniania Likantropii, Greyback był znany z walki rękoma i za pomocą zębów, nawet w stanie ludzkim. Fenrir na pewno był bardzo zwinny, gdyż w czasie walki chodził na czworaka.
Siła fizyczna i Odporność: Jako wilkołak, Greyback był niesamowicie silny i odporny. Udowodnił to podczas potyczki w Dworze Malfoya; gdy Harry przejął kontrolę trzech różdżek, (wyrywając Draconowi je z ręki) oszołomił Greybacka trzema zaklęciami na raz. Choć Fenrir uderzył o ścianę i zemdlał, chwilę później odzyskał przytomność.

Wygląd

Plik:Fenrir.jpg

O wyglądzie wilkołaka dowiadujemy się z opisu Harry'ego, który to spotkał go na Wieży Astronomicznej w czasie bitwy o Hogwart. Był to barczysty mężczyzna z wielką szopą matowych szarych włosów i zmierzwionymi bokobrodami, a także okryty czarną szatą, która wydawała się przyciasna. Jego głos przywodził na myśl ochrypłe szczekanie psa. Dłonie, które miały szarą barwę, zakończone były długimi, żółtawymi paznokciami. Zapach, jaki było od niego czuć, Harry określił jako „mieszaninę mocnych, wstrętnych zapachów: brudu, potu i krwi.”

Fenrir wzbudzał odrazę w swoich towarzyszach, Śmierciożercach. W trakcie rozmowy z Dumbledore'em na szczycie wieży, dowiadujemy się, że Albus nie tolerował Greybacka (to chyba jeden z tych nielicznych wyjątków, zważając na to, że Dumbledore był tolerancyjny) oraz, że Fenrir był w stanie atakować także wtedy, gdy nie było pełni księżyca.

W siódmej części dowiadujemy się także, że Greyback nie miał wypalonego Mrocznego Znaku, a więc nie był śmierciożercą lub po prostu nie pozwolono mu dostąpić tego zaszczytu, ponieważ był wilkołakiem, a nie czarodziejem.

Etymologia

Joanne K. Rowling zaczerpnęła imię Fenrir z mitologii nordyckiej. Oznaczało ono ogromnego wilka, syna Lokiego i olbrzymki Angerbody, który odgryzł rękę jednemu z pierwszych Asów, Tyrowi (odtąd zwanemu Jednorękim). Gdy nastąpi koniec świata (tzw. Ragnarok) Fenrir pożre boga Odyna i zostanie zabity przez jego syna – Widara.

Ciekawostki

Aktor grający Greybacka (Dave Legeno) zginał w Dolinie Śmierci w stanie Kalifornia, prawdopodobnie z wycieńczenia podczas wspinaczki.

Zobacz też

Występowanie

LegoGreyback — Fenrir Greyback jako figurka LEGO

Szablon:Śmierciożerca

Harry Potter Wiki

Konkursy