Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki
„Piętro drugie, Departament Przestrzegania Prawa Czarodziejów, z Urzędem Niewłaściwego Użycia Czarów, Kwaterą Główną Aurorów i Służbami Administracyjnymi Wizengamotu.”
— Głos w windzie Ministerstwa Magii, opisujący departament[źródło]

Departament Przestrzegania Prawa Czarodziejów (ang. Department of Magical Law Enforcement) — największy i zarazem najważniejszy departament w brytyjskim Ministerstwie Magii. Zajmował się ściganiem i wymierzaniem kary czarodziejom, którzy wbrew prawu użyli czarów. W większości jego pracownicy łapali czarnoksiężników, w tym śmierciożerców i szmalcowników. Jako departament, stojący na straży przestrzegania prawa brytyjskiej społeczności czarodziejów, był głównym wydziałem, któremu podlegały wszystkie inne departamenty, z wyjątkiem Departamentu Tajemnic[10].

W 2019 roku szefem departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów był Harry Potter. Nieznany jest jego poprzednik. Wiadomo, że w pewnym okresie po Drugiej Wojnie Czarodziejów Hermiona Granger została zastępcą szefa Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów i pomagała ministrowi magii Kingsleyowi Shackleboltowi w oczyszczeniu ministerstwa z biurokracji oraz wykorzenieniu starych praw faworyzujących rody czarodziejów czystej krwi[11].

Mugolskim odpowiednikiem tego departamentu w Wielkiej Brytanii jest Home Office. W Polsce jest to Ministerstwo Sprawiedliwości.

Funkcjonowanie

Departament Przestrzegania Prawa Czarodziejów był największym i jednym z najważniejszych departamentów Ministerstwa Magii[10]. Departament ten łączył w sobie placówki policji oraz wymiaru sprawiedliwości. Posiadał wiele pododdziałów, które ściśle ze sobą współpracując działały na rzecz przestrzegania prawa w świecie czarodziejów.

Jako departament, stojący na straży przestrzegania prawa brytyjskiej społeczności czarodziejów, był głównym wydziałem, któremu podlegały wszystkie inne departamenty, z wyjątkiem tajnego Departamentu Tajemnic[10]. Z tego powodu, czarodziej będący szefem Departamentu Przestrzegania Prawa cieszył się bardzo dużym wpływem oraz autorytetem wśród pracowników Ministerstwa Magii oraz całej społeczności czarodziejów. Były szef tego departamentu, Bartemiusz Crouch Senior robił szybką karierę w ministerstwie, był zwolennikiem bardzo ostrych metod w walce ze śmierciożercami podczas Pierwszej Wojny Czarodziejów, kiedy to całe Ministerstwo Magii ogarnęła panika. Crouch wykorzystując swoje wpływy udzielił aurorom nowych pełnomocnictw, pozwalając im zabijać oraz przekazywać złapanych czarodziejów bezpośrednio dementorom, bez prowadzenia procesu. Zezwolił również na używanie wobec podejrzanych Zaklęć Niewybaczalnych oraz wprowadził inne zmiany prawa, które w czasach pokoju wydawały się być bardzo okrutne. Jednak Bartemiusz Crouch był w tym czasie tak bardzo popularny, że wielu czarodziejów i czarownic widziało go jako kolejnego ministra magii[4]. To pokazuje, jak szeroki zakres możliwości posiadał szef tego departamentu, będąc nawet drugą najważniejszą osobą (po ministrze magii) w całej społeczności czarodziejów.

Pius Thicknesse, jako szef Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów, miał regularne kontakty zarówno z samym ministrem, jak i z szefami wszystkich pozostałych departamentów. Z faktu tego skorzystali śmierciożercy, którzy pomimo trudności z przejęciem kontroli nad umysłem Thicknesse'a (tak ważna osoba w ministerstwie nie była łatwym celem) zdołali go sobie podporządkować, umożliwiając sobie w ten sposób łatwe rozprzestrzenianie klątwy Imperius na innych pracowników Ministerstwa Magii, którzy mieli działać na rzecz obalenia ministra Scrimgeoura[6].

Lokalizacja i struktura departamentu

Departament Przestrzegania Prawa Czarodziejów

Departament Przestrzegania Prawa znajdował się na drugim piętrze brytyjskiego Ministerstwa Magii. Wyjście z windy prowadziło na korytarz z wieloma drzwiami po obu stronach. Mijając róg korytarza przechodziło się się przez podwójne, ciężkie dębowe drzwi prowadzące do Kwatery Głównej Aurorów. Było to obszerne, otwarte pomieszczenie, podzielone na małe boksy, po jednym dla każdego aurora. W boksach aurorzy wieszali na ścianach portrety poszukiwanych czarodziejów, fotografie swoich rodzin, plakaty ulubionych drużyn quidditcha oraz artykuły wycięte z Proroka Codziennego. Na drugim końcu Biura Aurorów znajdowały się kolejne dębowe drzwi prowadzące do następnych korytarzy[9].

Przechodząc przez brudny i ciemny korytarzyk dochodziło się do ślepego końca, gdzie po lewej stronie znajdowały się drzwi do komórki na miotły, a po prawej drzwi z mosiężną tabliczką, na której znajdował się napis: Niewłaściwie Użycie Produktów Mugoli. Było to niewielkie pomieszczenie z dwoma biurkami oraz przepełnionymi szafami, które były wypełnione przeróżnymi papierami. Na wolnym kawałku ściany wisiały plakaty oraz obrazy przeróżnych produktów mugolskich. Na jednym z biurek stało kilka przepełnionych szufladek na korespondencję, toster i para skórzanych rękawic. Biuro Urzędu Niewłaściwego Użycia Produktów Mugoli nie posiadało żadnych okien, przez co było słabo oświetlone[9].

Historia

XVIII wiek

Departament Przestrzegania Prawa Czarodziejów został założony przez pierwszego ministra magii - Ulicka Gampa i był on największym dziedzictwem osiągniętym podczas jego kadencji, w latach 1707-1718[12].

XIX wiek

Justus Pilliwickle rozpoczął pracę w brytyjskim Ministerstwie Magii w XIX wieku. W pewnym okresie został szefem Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów. Jego praca w tym departamencie przyniosła mu dużą sławę, a on sam został wyróżniony na karcie z Czekoladowych Żab za imponujące osiągnięcia w brytyjskim Ministerstwie Magii[2].

XX wiek

Lata 20.

W latach 20. szefem Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów był Torquil Travers[3]. W 1927 roku, w towarzystwie kilku współpracowników brytyjskiego ministerstwa, w tym Tezeusza Skamandera, szefa Biura Aurorów oraz Lety Lestrange, przybył do zamku Hogwart, by przesłuchać ówczesnego profesora Obrony przed Czarną Magią, Albusa Dumbledore'a w jego własnej klasie, w sprawie Newta Skamandera, który odbył podróż do Paryża[13].

Następnie Torquil dołączył do Newtona Skamandera, Porpentyny Goldstein, Tezeusza Skamandera, Rudolpha Spielmana, Nagini, Jacoba Kowalskiego i Yusufa Kamy na wiadukt w Hogwarcie. Dumbledore podniósł ręce, aby kajdanki monitorujące zostały usunięte. Travers podszedł, aby je usunąć, ale Tezeusz zatrzymał go i zrobił to sam[13].

Lata 70.

Bartemiusz Crouch Sr

W latach 70. szefem Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów był Bartemiusz Crouch Senior, który był bardzo popularny w ministerstwie w tamtych czasach, słynąc ze stosowania bardzo ostrych metod w walce z poplecznikami Voldemorta podczas Pierwszej Wojny Czarodziejów, kiedy wśród społeczności czarodziejów panowała wszechobecna panika. Pod jego kierownictwem doszło do zatwierdzenia metod walki równie bezlitosnych i okrutnych, jak tych, stosowanych przez śmierciożerców, na których polowali. Crouch wykorzystując swoje wpływy nadał aurorom nowe prawa, pozwalając im zabijać oraz przekazywać złapanych czarodziejów bezpośrednio dementorom, bez prowadzenia procesu. Zezwolił również na używanie wobec podejrzanych Zaklęć Niewybaczalnych oraz wprowadził inne zmiany prawa, które nie były nigdy stosowane w czasach pokoju, ze względu na ich nieludzkość. Jednak sam Crouch był w tym czasie bardzo podziwiany i szanowany, a wielu czarodziejów i czarownic widziało go jako kolejnego ministra magii[4].

Crouch kierował procesem, w którym uwolnił Igora Karkarowa w zamian za kilka nazwisk pozwalających wytropić ostatnich zwolenników Czarnego Pana. W tym celu sprowadził Karkarowa z Azkabanu w eskorcie dwóch dementorów, aby złożył ponowne zeznania przed Ministerstwem Magii. Crouch prowadził przesłuchanie bardzo szybko, nie pozwalał skazanemu zmieniać tematu, chciał od razu usłyszeć konkretne nazwiska. Początkowo Karkarow wyjawił nazwiska śmierciożerców dawno ujętych przez aurorów, takich jak Dołohow, Rosier, Travers czy Mulciber. Wspomniał również o Severusie Snapie, jednak ten został oczyszczony z zarzutów przez radę, po poręczeniu Albusa Dumbledore'a. Dopiero wyjawienie nazwiska Augustusa Rookwooda, pracownika Departamentu Tajemnic, spowodowało wyraźne pobudzenie rady oraz samego Croucha, który obiecał zastanowić się nad zwolnieniem Karkarowa z Azkabanu[14].

Crouch kierował również procesem Ludona Bagmana, który stanął przed Radą Prawa Czarodziejów, aby odpowiedzieć na zarzuty związane z działalnością śmierciożerców. Mimo gniewnych okrzyków rady, Crouch żądał uwięzienia Ludona w Azkabanie. Bagman okazał się być jedynie nieświadomym informatorem, a nie rzeczywistym śmierciożercą. Przekazywał informacje staremu przyjacielowi swojego ojca, Rookwoodowi, który obiecał mu w zamian posadę w ministerstwie, kiedy ten zakończy karierę zawodnika w drużynie Quidditcha. Po wysłuchaniu jego zeznań, ku furii Croucha, Rada jednogłośnie oczyściła Bagmana ze wszystkich zarzutów, a nawet pochwaliła Ludona za jego wspaniałą grę w meczu Quidditcha przeciwko Turcji. Crouch był wyraźnie niezadowolony z decyzji rady, co podkreślił określając wyrok jako żałosny, siedzącemu obok niego Dumbledore'owi[14]. Chociaż metody stosowane przez Croucha były okrutne, większość czarodziejów wierzyła, że było to jedyne właściwe postępowanie, ponieważ w innym razie nie byłoby możliwe pokonanie Lorda Voldemorta. Wiele osób przewidywało, że to właśnie Crouch będzie kolejnym ministrem magii, ponieważ Albus Dumbledore wielokrotnie odmawiał przyjęcia tego stanowiska[4].

Lata 80.

BartyCrouchJr

W latach 80. po upadku Lorda Voldemorta, Crouch otrzymał wiadomość, że jego własny syn pomógł doprowadzić dwóch aurorów - Alice i Franka Longbottomów do szaleństwa, poprzez torturowanie ich zaklęciem Cruciatus. Wraz z nim oskarżono Bellatriks, Rabastana oraz Rudolfa Lestrange'ów, którzy torturując Longbottomów chcieli uzyskać informacje o miejscu przebywania Czarnego Pana[14]. Przestępstwo to zostało opisane jako tak haniebne, że w sądzie nigdy nie słyszało się o takich sprawach. Podczas procesu tłum klaskał i krzyczał z dziką mściwością. Obecność jedynego syna wśród oskarżonych, a także jego wielokrotne prośby oraz lament zrozpaczonej żony nie robiły na Crouchu żadnego wrażenia. Nie był on do swojego syna na tyle przywiązany, aby poświęcić własną karierę i dobrą reputację dla jego wolności. Gdy Barty Crouch Senior zaproponował wysłanie śmierciożerców do Azkabanu na dożywocie, Rada jednogłośnie poparła wniosek Croucha[14]. W opinii Syriusza i według relacji innych czarodziejów, ta sprawa była tylko fikcyjnym procesem dla Barty'ego Croucha Seniora, podczas której mógł on wyrazić swoją jawną nienawiść do syna i publicznie się go wyrzec przed całym Wizengamotem[4]. Niedługo po uwięzieniu Barty'ego Juniora, ze względu na wysoki status szefa departamentu Przestrzegania Prawa, zezwolono państwu Crouch na wizytę u ciężko chorego syna w Azkabanie. W tym czasie, z powodu stresu podupadło również zdrowie pani Crouch, która pod koniec swojego życia błagała męża, aby uratował ich syna z więzienia, spełniając jej ostatnie życzenie. Z wielkiej miłości do swojej umierającej żony, zgodził się uwolnić syna. Po przybyciu do Azkabanu w celu rzekomych odwiedzin, pani Crouch wypiła eliksir wielosokowy z włosem syna, a syn z włosem swojej matki. Zrobili to na wypadek, gdyby któryś z więźniów obserwował ich z celi. Następnie Barty Crouch Senior wydostał swojego syna z Azkabanu, bez podejrzeń dementorów, którzy wyczuli, że zarówno przy wejściu jak i wyjściu z Azkabanu obecna była jedna osoba zdrowa, a druga umierająca. Pani Crouch niedługo po tym zmarła, ciągle pijąc eliksir wielosokowy i udając syna do końca swojego życia. Barty Crouch Senior nigdy nie poszedł odzyskać jej ciała w obawie przed wybuchem skandalu. Zainscenizował śmierć swojej żony oraz zorganizował cichy, prywatny pogrzeb z pustym grobem[15]. Ze względu na publiczne poruszenie po śmierci jego „syna” w Azkabanie i niejednoznaczne oskarżenia podczas procesu (później stwierdzono, że istnieje pewna niejasność co do tego, czy jego syn brał udział w torturach, czy tylko był w niewłaściwym miejscu, w niewłaściwym czasie), a także po tym jak ludzie zaczęli mówić o Bartym Crouchu Juniorze z sympatią, zastanawiając się, jak doszło do tego, że tak miły chłopak z dobrej rodziny zszedł na manowce przez zaniedbania ojca, Crouch Senior szybko stracił swoją popularność i szansę objęcia urzędu ministra magii. Milicentę Bagnold na stanowisku ministra magii zastąpił niedługo po tym Korneliusz Knot, a Crouch Senior został przeniesiony do mniej znaczącego Departamentu Międzynarodowej Współpracy Czarodziejów[4][15].

Lata 90.

Przesłuchanie

Już prawdopodobnie w 1981 roku nowy minister magii, Korneliusz Knot zdecydował, że kolejnym szefem Departamentu Przestrzegania Czarodziejów zostanie Amelia Bones. Od tej pory madame Bones pełniła jedną z najważniejszych funkcji w Ministerstwie Magii. Wiadomo, że przyprawiła kłopoty ojcu Gregory'ego Goyle'a ze względu na jego powiązania ze śmierciożercami, o czym wspominał jego syn w 1996 roku na jej widok w gazecie[16]. Amelia jako jedna z niewielu urzędniczek ministerstwa zdawała się wierzyć w powrót Lorda Voldemorta i śmierciożerców. Nie ulegała nagonce prowadzonej w stronę Harry'ego Pottera i Albusa Dumbledore'a. Patrzyła racjonalnie na sprawę i wszystkie niewyjaśnione wydarzenia mające miejsce w magicznym, jak i mugolskim świecie. Wolała przygotować się na najgorszy z możliwych scenariuszy. W związku z oskarżeniem Harry'ego Pottera o użycie zaklęcia Patronusa w obecności mugola, został on wezwany na przesłuchanie do Ministerstwa Magii, które odbywało się 12 sierpnia 1995 roku. Początkowo miało one odbyć się w biurze szefa Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów - Amelii Bones, w obecności tylko samej szefowej departamentu[5]. Zostało ono jednak przesunięte na godzinę ósmą do Sali Sądowej nr 10, w Departamencie Tajemnic, gdzie czarodziej był przesłuchiwany przez cały Wizengamot. Amelia Bones siedziała wśród pięćdziesięciu członków Wizengamotu, na lewo od ministra magii Korneliusza Knota. Zachowywała poważną minę, odpowiednią do pełnionej przez nią funkcji. Knot przedstawił zarzuty kierowane w stronę Harry'ego, po czym zaczął zadawać pytania, nie dopuszczając oskarżonego do głosu. W końcu jego pytania przerwała Amelia Bones, pytając, czy Harry rzeczywiście wyczarował w pełni zdatnego do użytku cielesnego patronusa. Oskarżony odpowiedział twierdząco na jej pytanie, a Amelia nie ukrywała swojego zdziwienia. Była pełna podziwu, że piętnastoletni chłopiec potrafi wyczarować cielesnego patronusa. Minister przerwał podziw kierowany w stronę Harry'ego, chcąc wrócić do sprawy, lecz oskarżony wytłumaczył, że użył zaklęcia z powodu pojawienia się dementorów. Tym razem cała sala zamilkła, a milczenie przerwała dopiero zdumiona madame Bones. Zaczęła dopytywać o szczegóły, lecz Korneliusz nie chcąc, aby Harry został uniewinniony, uznał jego tłumaczenie za wymyśloną historię. Albus Dumbledore wstał, powołując na świadka Arabellę Doreen Figg. Knot nie chciał dopuścić kolejnego świadka, lecz Amelia Bones stwierdziła, że jest to zgodne z linią postępowania Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów[5]. Szefowa departamentu zapytała świadka o wygląd dementorów. Arabelli udało się szczegółowo opisać dementorów oraz ich zachowanie podczas ataku na chłopców. Pani Bones patrzyła na nią w milczeniu, natomiast Knot w tym czasie przeglądał swoje dokumenty. W końcu minister podziękował świadkowi i pozwolił jej odejść. Minister nie uważał Arabelli za przekonującego świadka, lecz Bones broniła ją, twierdząc, że opisała skutek ataku dementora bardzo dokładnie. Madame Amelia Bones zapytała grona sędziowskiego, kto jest za oczyszczeniem młodego czarodzieja ze wszystkich zarzutów. Rękę podniosła większość sędziów obecnych na sali. Następnie zapytała o to, kto jest za postawieniem oskarżonemu kary. Rękę natychmiast podniósł Korneliusz Knot, Dolores Jane Umbridge oraz tuzin innych sędziów. Minister rozejrzał się po sali i z oburzeniem oczyścił Harry'ego ze wszystkich zarzutów[5].

Ameliabones

Po procesie Amelia Bones kontynuowała swoją dotychczasową pracę jako szefowa departamentu w Ministerstwie Magii. Po bitwie w Departamencie Tajemnic, ówczesny minister magii Korneliusz Knot w krótkim oświadczeniu potwierdził, że Lord Voldemort powrócił do kraju i poszerza swoją działalność. Pod koniec czerwca 1996 roku Knot przygotowywał się również do odejścia z urzędu. Można przypuszczać, że urzędnicy poszukiwali odpowiedniego następcy. Amelia Bones jako jedna z najważniejszych urzędniczek ministerstwa i doskonale wykształcona oraz doświadczona czarownica prawdopodobnie była brana pod uwagę, jako kandydat na nowego ministra. Nie została jednak mianowana nowym ministrem, czego mogą być dwie przyczyny – pierwsza to śmierć Amelii[17], druga to brak zainteresowania tym stanowiskiem, w związku z trudną sytuacją panującą w świecie czarodziejów. Ostatecznie, nowym ministrem został wybrany wysoki urzędnik Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów, będący również szefem Biura Aurorów – Rufus Scrimgeour. W drugim tygodniu lipca 1996 roku Amelia została zamordowana przez Lorda Voldemorta, w swoim własnym domu. Zdaniem Korneliusza Knota, który zrezygnował z funkcji ministra magii, chwilę przed śmiercią Amelia Bones stoczyła zacięty pojedynek z samym Voldemortem[18]. Możliwe, że Lord Voldemort zamordował Amelię Bones, gdyż widział w niej potencjalną następczynię ministra magii, Korneliusza Knota. Wiedział, że szef departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów był pierwszym w kolejności czarodziejem branym pod uwagę na to stanowisko. Jej wybór mógłby uniemożliwić Voldemortowi kontrolę nad ministerstwem oraz manipulację ważnymi urzędnikami. Sama Amelia od początku wierzyła w powrót Czarnego Pana, dlatego była przygotowana na najgorszy ze scenariuszy i prowadziła politykę przeciwko Voldemortowi, uświadamiając innych czarodziejów o jego złej działalności. Inną przyczyną jej zabójstwa może być fakt, że Amelia Bones była uznawana za jedną z największych i najpotężniejszych czarownic swoich czasów. Voldemort mógł więc traktować ją jako poważne zagrożenie dla siebie samego[18].

YaxleyDoloresPius

Po śmierci Amelii Bones, nowym szefem departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów został wybrany Pius Thicknesse. Thicknesse, jako szef Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów, miał regularne kontakty zarówno z samym ministrem, jak i z szefami wszystkich pozostałych departamentów. Z wiedzy tej skorzystali śmierciożercy, którzy pomimo trudności z przejęciem kontroli nad Thicknesse'em zdołali rzucić na niego klątwę posłuszeństwa, umożliwiając sobie w ten sposób łatwe podporządkowanie innych pracowników Ministerstwa Magii, którzy następnie mieli działać na rzecz obalenia ministra Scrimgeoura[6]. Po upadku Ministerstwa Magii w 1997 roku i zabiciu Rufusa Scrimgeoura przez Voldemorta, Pius Thicknesse został wybrany nowym ministrem magii. Ciągle pozostawał pod wpływem klątwy Imperius i działał jako marionetka Voldemorta, wykonując wszystkie polecenia Czarnego Pana. Za jego rządów popełniono wiele okrucieństw, takich jak utworzenie Komisji Rejestracji Mugolaków oraz osadzenie w Azkabanie wielu czarodziejów urodzonych w rodzinach mugoli. W tym czasie Yaxley, jako śmierciożerca z wewnętrznego kręgu za swoje zasługi w opanowaniu ministerstwa został wyznaczony przez Voldemorta na szefa Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów[7]. Jako szef departamentu brał udział w przynajmniej niektórych przesłuchaniach, mających za zadanie nękać mugolaków. Wraz z Dolores Umbridge, szefową Komisji Rejestracji Mugolaków, wykorzystywali swoje wpływy i autorytet do zastraszania pracowników niższej rangi, takich jak Reginald Cattermole. Ministerstwo określiło również Harry'ego Pottera jako Niepożądany numer 1, pod pretekstem, że jest poszukiwany na przesłuchanie w sprawie śmierci Dumbledore'a. Kolejnym krokiem było wysłanie szmalcowników w celu schwytania wszystkich mugolaków, którzy odmówili rejestracji, włącznie z członkami Zakonu Feniksa i samym Harrym Potterem[7][19][20]. Yaxley odegrał ważną rolę w infiltracji brytyjskiego Ministerstwa Magii. Podczas przesłuchań Mary Cattermole przez Umbridge, w ramach Komisji Rejestracji Mugolaków, Yaxley siedział obok niej i bacznie obserwował przebieg procesu. Odmówił litowania się nad jej dziećmi, szydząc z jej odpowiedzi w kwestionariuszu i zastraszając mężczyznę, który wcześniej przebrał się za jej męża. Kiedy Harry i Hermiona dotarli do sali sądowej, zobaczyli Umbridge, która miała założony na szyi medalion Salazara Slytherina. Harry oszołomił Yaxleya i Umbridge, po czym wraz z Hermioną i Ronem uwolnił więźniów urodzonych w rodzinach mugoli. Yaxley chwilę po tym obudził się i zaczął go ścigać, nakazując zablokowanie sieci Fiuu w całym ministerstwie[19]. Mimo że trio udało się wydostać za pomocą sieci Fiuu, w ostatniej chwili Yaxley złapał Hermionę za ramię, co ujawniło lokalizację Grimmauld Place 12. Hermionie udało się w końcu uwolnić, dzięki zaklęciu Relashio, jednak dom nie był już bezpieczną kryjówką dla trio. W końcu teleportowali się do namiotu w lesie, co spowodowało rozszczepienie Rona[21].

Po Drugiej Wojnie Czarodziejów korupcja w departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów oraz reszcie ministerstwa została wyeliminowana, a ministerstwo stało się przyjemnym miejscem pracy. Harry Potter i Ron Weasley dołączyli do Biura Aurorów w wieku 17 lat i pomogli je zrewolucjonizować.

XXI wiek

HermionaMOF

Dzięki pracy w departamencie Kontroli Nad Magicznymi Stworzeniami Hermiona Granger osiągnęła wysoką pozycję w Ministerstwie Magii. Tam kontynuowała swoją działalność w Stowarzyszeniu Walki o Emancypację Skrzatów Zniewolonych, co miało na celu poprawienie warunków pracy skrzatów domowych, a w końcu ich całkowite wyzwolenie. Następnie została zastępcą szefa Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów i pomagała ministrowi magii Kingsleyowi Shackleboltowi w wykorzenieniu starych praw faworyzujących czarodziejów czystej krwi[11]. Wraz z Harrym i Ronem pomogła zrewolucjonizować ministerstwo oraz zreformować czarodziejski świat. Za swoje osiągnięcia Hermiona, Harry i Ron zostali wyróżnieni na kartach z Czekoladowych Żab[22].

W wieku 26 lat Harry Potter został szefem Biura Aurorów, a latem 2020 roku mianowany szefem całego Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów[8]. Po usłyszeniu plotki o nielegalnym i bardzo potężnym zmieniaczu czasu, Harry i grupa aurorów odwiedzili rezydencję Nottów i skonfiskowali zmieniacz czasu, który został rzekomo wykonany przez Notta dla Lucjusza Malfoya jako zapłata za jego usługi. Harry przekazał zmieniacz czasu na przechowanie Hermionie. Będąc w swoim biurze, przeciążony dokumentami, on i Hermiona rozmawiali o aktywności wśród byłych sojuszników Voldemorta oraz o tym, jakie należy podjąć działania w tej sprawie[8].

Wydziały departamentu

Główne wydziały

Biuro Aurorów

Zobacz więcej: Biuro Aurorów
Auror Office Logo

Biuro Aurorów, zwane również Kwaterą Główną Aurorów, było siedzibą czarodziejów aurorów w brytyjskim Ministerstwie Magii. Biuro to było głównym wydziałem Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów i zajmowało się konkretnie łapaniem czarownic i czarodziejów łamiących prawo lub stosujących czarną magię. Można więc stwierdzić, że aurorzy byli czarodziejskim odpowiednikiem mugolskiej policji/detektywów, a ich siedziba była zarazem bazą operacyjną oraz głównym centrum zarządzania. Aurorzy byli doskonale wyszkoleni i znali zaawansowaną magię obronną. Aby dostać się na szkolenie aurorów, należało spełnić bardzo trudne wymagania. Kandydaci musieli najpierw dostać doskonałe referencje ze szkoły magii, zanim zostali przyjęci do rygorystycznego programu szkoleniowego. Aby w ogóle mieć szansę na podjęcie pracy, musieli zdać w stopniu co najmniej Powyżej Oczekiwań, takie przedmioty jak: Obrona przed Czarną Magią, Zielarstwo, Zaklęcia i uroki, Transmutacja oraz Eliksiry[23]. Możliwe jest, iż czarodziejskie organy zajmowały się również sprawdzeniem, czy dany kandydat, chcący zostać aurorem nie popełnił żadnych przestępstw w swoim wcześniejszym życiu. Osoby, które nie miały czystej kartoteki, prawdopodobnie nie były kwalifikowane na szkolenie.

Szkolenie na aurora było niezwykle trudne i wyczerpujące. Potencjalni kandydaci po przejściu procesu rekrutacyjnego przechodzili rygorystyczne testy umiejętności i charakteru, w celu udowodnienia jak reagują pod presją. Kandydaci po testach wstępnych przystępowali do intensywnego szkolenia z zaawansowanej wiedzy magicznej oraz innych elementów praktycznej obrony. Nimfadora Tonks wspomniała o dwóch częściach szkolenia: maskowanie oraz kradzież i śledzenie, gdzie trucizny i antidota były niezbędną wiedzą, a całe szkolenie było trudne do zaliczenia na wysoką ocenę (co było wymagane, aby uzyskać prawo wykonywania zawodu aurora). Pełne szkolenie na aurora trwało trzy lata[24]. Aurorzy byli magicznymi odpowiednikami mugolskich agentów antyterrorystycznych. Podczas Pierwszej Wojny Czarodziejów, nadano aurorom prawa, pozwalające im zabijać oraz przekazywać złapanych czarodziejów bezpośrednio dementorom, bez prowadzenia procesu. Zezwolono również na używanie wobec podejrzanych Zaklęć Niewybaczalnych[4].

Aurorzy najpierw pojedynkują się z mrocznymi czarodziejami, aby zmusić ich do poddania się i w konsekwencji mieć możliwość ich aresztowania oraz przesłuchania. Czasem zdarza się jednak, że walczą na śmierć i życie. Aurorzy byli również wykorzystywani do ochrony popularnych celów ataku, takich jak Harry, Hogwart, czy też mugolski premier.

Urząd Niewłaściwego Użycia Czarów

Zobacz więcej: Urząd Niewłaściwego Użycia Czarów
ImproperUseofMagic

Urząd ten zajmował się nadużyciami magii, zarówno przez uczniów Hogwartu, jak i w pełni wykwalifikowanych czarodziejów, szczególnie w przypadkach, w których uczestniczyli mugole. Urząd ten karał czarodziejów za naruszenia Międzynarodowego Kodeksu Tajności Czarodziejów. Większość przypadków dotyczyła nieletnich czarownic i czarodziejów celowo używających magii, co sugeruje, że urząd ten mógł wykorzystywać namiar. To pozwoliło monitorować magię używaną przez osoby poniżej siedemnastego roku życia. Kiedy nieletni czarodziej używał magii w mugolskim domu, ministerstwo zostało natychmiast powiadomione o tym fakcie. Jednakże, w przypadku gdy nieletni używał magii w domu czarodziejów, urząd ten nie był powiadamiany.

Urząd ten został stworzony w celu badania incydentów związanych z działalnością magiczną, które naruszały Międzynarodowy Kodeks Tajności Czarodziejów, poprzez celowe używanie magii w obecności mugoli lub na terenach zamieszkałych przez mugoli. W tym celu powierzono jej również egzekwowanie Dekretu o Uzasadnionych Restrykcjach wobec Niepełnoletnich Czarodziejów. Urząd ten prowadził również Rejestr Animagów. Każdy animag (pod groźbą kary) miał obowiązek zarejestrowania się. W rejestrze znajdował się opis zwierzęcia, w które dany animag się zmieniał[25]. Główną przyczyną istnienia spisu była możliwość monitorowania przez ministerstwo, czy dany animag nie wykorzystuje swoich umiejętności w niedozwolony sposób. Za niezapisanie się do rejestru groziła kara więzienia w Azkabanie[26]. Prawdopodobnie również zapobieganie działaniom przestępczym stanowiącym zagrożenie dla czarodziejskiej tajemnicy, takim jak nieautoryzowane świstokliki, niezgodne z prawem teleportacje leżały w kompetencji tego urzędu.

Po otrzymaniu informacji o wykroczeniu, do sprawcy była wysłana wiadomość z wyszczególnieniem działań, które zostaną podjęte przez urząd[27][28]. W przypadkach, gdy naruszenie było poważne, urząd mógł wysłać do czarodzieja przedstawiciela urzędu w celu załatwienia sprawy prawnej. Natomiast w najgorszych przypadkach pozwolono urzędowi natychmiast zniszczyć różdżkę oskarżonego[28] lub skierować go bezpośrednio do szefa departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów[9], który mógł skierować wniosek do Wizengamotu w celu przeprowadzenia przesłuchania dyscyplinarnego, aby podjąć ostateczną decyzję o ukaraniu i/lub zniszczeniu różdżki oskarżonego, gdy było to uzasadnione.

Służby Administracyjne Wizengamotu

Zobacz więcej: Służby Administracyjne Wizengamotu

Służby te przejmowały obowiązki administracyjne i urzędnicze Wizengamotu[9]. Ich funkcja wydawała się być analogiczna do mugolskich rejestrów sądowych. Zakres działania służb obejmował przede wszystkim przechowywanie dokumentów sądowych, terminów rozpraw, harmonogramów pracy sędziów oraz prowadzenie postępowania sądowego. Oprócz tego, że służby przypominały mugolskie rejestry sądowe, pełniły również funkcję sekretarzy poszczególnych członków Wizengamotu[9].

Pododdziały

Wydział Rejestracji Administracyjnej

Zobacz więcej: Wydział Rejestracji Administracyjnej

Wydział Rejestracji Administracyjnej był odpowiedzialny za rejestrację populacji czarodziejów. Po upadku Ministerstwa Magii w 1996 roku, zamiast tego wydziału utworzono Komisję Rejestracji Mugolaków[29]. Możliwe, że jeśli w rodzinie czarodziejów urodziło się dziecko, rodzice musieli zarejestrować je jako członka magicznej społeczności Wielkiej Brytanii, za pośrednictwem tego wydziału. Prawdopodobne jest, że w tym dziale był prowadzony Rejestr Animagów.

Departament Substancji Odurzających

Zobacz więcej: Departament Substancji Odurzających

Departament Substancji Odurzających był pododdziałem Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów i był odpowiedzialny za tworzenie przepisów dotyczących spożycia napojów alkoholowych. W zakres kompetencji wchodziło wydawanie praw takich jak to, że nie sprzedawano alkoholu nieletnim czarownicom i czarodziejom. Departament wydawał się być dość surowy, jeśli chodzi o sprzedaż alkoholu nieletnim, gdyż umieszczał ostrzeżenia, aby nie serwować nieletnim alkoholu. Nie wiadomo, jaka była kara za sprzedawanie i częstowanie alkoholem nieletnich czarodziejów[30].

Patrol czarodziejskiej policji

Zobacz więcej: Patrol czarodziejskiej policji

Do głównych zadań patrolu czarodziejskiej policji należało egzekwowanie prawa, działając podobnie jak mugolska policja. W latach dwudziestych patrolem kierował Bob Ogden, który kierował patrolem do Little Hangleton, aby aresztować Marvolo i Morfina Gaunt za przestępstwa przeciwko mugolom i ministerstwu, ponieważ rodzina Gaunt unikała wcześniejszych prób aresztowania[31].

Brygada Uderzeniowa
Zobacz więcej: Brygada Uderzeniowa

Brygada Uderzeniowa składała się z zespołu doskonale wyszkolonych czarodziejów, których zadaniem było aresztowanie niebezpiecznych przestępców. Wymagania wstępne obejmowały pięć SUMów, w tym jedno musiało być z Obrony przed Czarną Magią. Członkowie mieli zarezerwowane osobiste łóżka w Klinice Magicznych Chorób i Urazów Szpitala Świętego Munga[32]. W 1993 roku Korneliusz Knot zasugerował, że tylko czarodzieje należący do wyspecjalizowanej Brygady Uderzeniowej powinni próbować schwytać Syriusza Blacka, uważanego wówczas za bardzo niebezpiecznego przestępcę[33].

Wydział Śledczy

Zobacz więcej: Wydział Śledczy

Wydział Śledczy był pododdziałem Biura Aurorów. Skupiał się na śledztwie i tropieniu mrocznych czarodziejów. Dział ten istniał również w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów w MACUSA. Wydział ten najprawdopodobniej specjalizował się w tropieniu głośnych przestępców. Możliwe, że dział ten był wykorzystywany, gdy Syriusz Black ukrywał się przed aurorami.

Czarodzieje Obserwatorzy Ministerstwa Magii

Zobacz więcej: Czarodzieje Obserwatorzy Ministerstwa Magii

Czarodzieje Obserwatorzy Ministerstwa Magii byli specjalnym oddziałem ministerstwa, który prawdopodobnie stacjonował w strategicznych miejscach w poszukiwaniu zbiegłych przestępców[34]. Ten oddział departamentu był odpowiedzialny za obławę w 1993 roku na Syriusza Blacka[34]. Możliwe również, że byli odpowiedzialni za śledzenie uciekinierów podczas masowej ucieczki z Azkabanu w 1996 roku. Procedury i praktyki tego działu są w większości nieznane.

Urząd Niewłaściwego Użycia Produktów Mugoli

Zobacz więcej: Urząd Niewłaściwego Użycia Produktów Mugoli
250px-Arthur Weasley

Urząd ten regulował użycie magii na mugolskich przedmiotach i konfiskował te, które zostały nielegalnie zaczarowane. W tym celu członkowie tego urzędu często brali udział w rajdach mających na celu uniemożliwienie obiegu czarnomagicznych przedmiotów. Na czele tego urzędu stał Artur Weasley, aż do czasu jego awansu w 1996 roku. Jednym z egzekwowanych przez nich praw był zakaz magicznej modyfikacji mugolskiego pojazdu z zamiarem jego prowadzenia. Wyglądało na to, że istniało prawo zakazujące zaczarowania mugolskiego przedmiotu w celu użycia go do celów innych niż te, do których został zaprojektowany. Artur Weasley twierdził, że był w stanie zaczarować Forda Anglię, aby latał legalnie, ponieważ on sam nie zamierzał latać tym samochodem. Sugeruje się, że biuro to nie otrzymywało wystarczających funduszy, ponieważ w stosunkowo niewielkim dziale było tylko kilku pracowników. Pracownicy tego urzędu nie cieszyli się też dużym szacunkiem pozostałych pracowników ministerstwa[35].

Proponowaną ustawą, która wydawała się pochodzić z Urzędu Niewłaściwego Użycia Produktów Mugoli, była Ustawa o Ochronie Mugoli z 1992 roku, sporządzona przez Artura Weasleya. Skutkiem ustawy były prowadzone przez ministerstwo przeszukiwania pod kątem posiadania mrocznych artefaktów w takich miejscach jak Dwór Malfoya. Niektórzy czarodzieje czystej krwi uważali zaproponowaną ustawę za obraźliwą, przypuszczalnie dlatego, że byli uprzedzeni wobec mugoli i nie chcieli, aby ministerstwo przeszukiwało ich posiadłości. Lucjusz Malfoy posunął się aż do próby sabotażu kariery Artura, podrzucając stary dziennik Toma Riddle'a jego córce, co doprowadziło do otwarcia Komnaty Tajemnic i spetryfikowania kilku uczniów mugolskiego pochodzenia. Ustawa ta została uchwalona w 1992 roku, mimo sprzeciwu ze strony Lucjusza Malfoya[36].

Biuro Wykrywania i Konfiskaty Fałszywych Zaklęć Obronnych i Środków Ochrony Osobistej

Zobacz więcej: Biuro Wykrywania i Konfiskaty Fałszywych Zaklęć Obronnych i Środków Ochrony Osobistej

Biuro to zostało utworzone w 1996 roku przez Ministra Magii Rufusa Scrimgeoura, w odpowiedzi na rosnące zagrożenie ze strony Lorda Voldemorta oraz pojawienie się niebezpiecznych zaklęć i produktów, które miały zapewniać rzekomą ochronę przed Czarną Magią[37]. Artur Weasley został awansowany na szefa tego biura, mając do dyspozycji dziesięciu pracowników. Obowiązki biura polegały na zapobieganiu handlu fałszywymi i/lub bezużytecznymi zaklęciami, eliksirami oraz przedmiotami, które pojawiły się podczas Drugiej Wojny Czarodziejów[37]. Nie wiadomo, czy dział ten nadal istniał po zakończeniu Drugiej Wojny Czarodziejów.

Znani pracownicy

Stanowisko Zdjęcie Czarodziej Okres Uwagi
Szefowie departamentu Pilliwickle Justus Pilliwickle XIX/XX wiek Były szef departamentu; jeden z najbardziej zasłużonych i popularnych.
Torquil Travers Torquil Travers lata 20. XX wieku Były szef departamentu.
Bartemiusz Crouch Sr Bartemiusz Crouch Senior lata 70. XX wieku - 1981 Były szef departamentu; zdegradowany na stanowisko szefa Departamentu Międzynarodowej Współpracy Czarodziejów po zdemaskowaniu jego syna jako śmierciożercy w 1981 roku.
Ameliabones Amelia Bones 1981 - lato 1996 Była szefowa departamentu; zamordowana przez Lorda Voldemorta latem 1996 roku.
Pius Thicknesse Pius Thicknesse lato 1996 - 1997 Były szef departamentu, będący pod wpływem Imperiusa; awansowany na ministra magii jako marionetka Voldemorta.
Yaxleyek Corban Yaxley 1997 - 1998 Były szef departamentu, podczas infiltracji i kontroli śmierciożerców nad Ministerstwem Magii.
HPiPdz2 Harry Potter 2019 - 20?? Szef departamentu od co najmniej 2019 roku.
Aurorzy Hesphaestus Gore Hesphaestus Gore[1] pierwsza połowa XVIII wieku - 1752[1] Były auror; awansowany na Ministra Magii w 1752 roku[1].
Venusia Crickerly[1] druga połowa XIX wieku - 1903[1] Były auror; awansowana na Ministra Magii w 1903 roku[1].
Rufus Rufus Scrimgeour 19?? - lipiec 1996 Były szef biura aurorów; awansowany na Ministra Magii w 1996 roku.
Thezeusz Skamander Tezeusz Skamander Lata 20. XX wieku Brat słynnego magizoologa i pisarza Newta Skamandera. Szef biura aurorów podczas rewolucji Gellerta Grindelwalda w latach dwudziestych.
Franklong Frank Longbottom 19?? - 1981/1982 Byli aurorzy; trwale ubezwłasnowolnieni przez klątwę Cruciatus w 1981 lub 1982 roku.
194px-Alicja Alicja Longbottom
John Dawlish John Dawlish Nieznany Osobisty ochroniarz Korneliusza Knota.
Modyyyyyyyyyyyy Alastor Moody 19?? - 1994 Przeszedł na emeryturę w 1994 roku; zamordowany przez Voldemorta w 1997 roku.
Gawain Robards Nieznany Został szefem Biura Aurorów po awansie Scrimgeoura w 1996 roku.
Proudfoot Nieznany
Savage Nieznany
250px-Kingsley Shacklebolt Profile Kingsley Shacklebolt 19?? - 1998 Awansowany na Ministra Magii po klęsce Voldemorta w 1998 roku.
Nimfadora.AM Nimfadora Tonks 19?? - 1998 Zamordowana podczas Bitwy o Hogwart, przez Bellatriks Lestrange w 1998 roku.
Williamson Nieznany
HPiPdz2 Harry Potter 1998 - 2019 Były szef Biura Aurorów, a od 2019 r. Szef Departamentu Przestrzegania Prawa.
Ron-Weasley-harry-potter-and-the-deathly-hallows-movies-17179892-1919-2560 Ron Weasley 1998 - 2000 Zrezygnował z pracy w Biurze Aurorów i rozpoczął współpracę z bratem George'em w Magicznych Dowcipach Weasleyów w 2000 roku.
Neville-Longbottom1 Neville Longbottom[38] 1998 Pracował jako auror krótki czas po Drugiej Wojnie Czarodziejów. Zrezygnował z pracy w Biurze Aurorów i objął stanowisko profesora Zielarstwa w Hogwarcie[38].
Mordecai Berrycloth[39] ok. 2010 roku[39] W 2010 roku kierował szkoleniami bojowymi dla członków terenowych Departamentu Kontroli Nad Magicznymi Stworzeniami[39].
Pozostały personel Ogden Bob Ogden lata 20. XX wieku[31] Były szef Brygady Uderzeniowej, pełniący tę funkcję w latach 20. XX wieku[31].
LetaLestr Leta Lestrange co najmniej od 1927 roku[40] Asystentka szefa Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów co najmniej od 1927 roku[40].
Dolores Umbridge Deathly Hallows promotional image Dolores Umbridge lata 90. XX wieku Szefowa Urzędu Niewłaściwego Użycia Czarów przed 1995 rokiem. Po upadku Lorda Voldemorta w 1998 roku została uwięziona w Azkabanie za swoje zbrodnie przeciwko ludzkości.
Elphinstone Urquart lata 50. XX wieku Starszy oficer departamentu Przestrzegania Prawa w latach 50. XX wieku; zmarły mąż Minerwy McGonagall.
McGonagallaward Minerwa McGonagall 2 lata; pierwsza połowa XX wieku[41] Po dwóch latach pracy w Ministerstwie, zaproponowano jej prestiżowy awans, który jednak odrzuciła i przeniosła się do Hogwartu, aby podjąć pracę nauczyciela transmutacji pod kierownictwem Albusa Dumbledore'a[41].
Mafalda Hopkirk Mafalda Hopkirk lata 90. XX wieku Pracowała w Urzędzie Niewłaściwego Użycia Czarów w latach 90. XX wieku. Była odpowiedzialna za wysyłanie listów do nieletnich czarodziejów, którzy używali magii poza Hogwartem.
Perkins lata 90. XX wieku Pracował wraz z Arturem Weasleyem w Urzędzie Niewłaściwego Użycia Produktów Mugoli w latach 90. XX wieku.
Артур Artur Weasley druga połowa XX wieku Szef Urzędu Niewłaściwego Użycia Produktów Mugoli podczas kadencji ministra Korneliusza Knota. Szef Biura Wykrywania i Konfiskaty Fałszywych Zaklęć Obronnych i Środków Ochrony Osobistej za kadencji ministra Rufusa Scrimgeoura.
HermionaMOF Hermiona Granger początek XXI wieku, do ok. 2019 roku Dzięki pracy w departamencie Kontroli Nad Magicznymi Stworzeniami Hermiona Granger osiągnęła wysoką pozycję w ministerstwie magii. Następnie w 2014 roku została zastępcą szefa Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów. W pewnym okresie pomiędzy 2019 a 2020 rokiem Hermiona została wybrana na stanowisko Ministra Magii.

Występowanie

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Writing by J.K. Rowling: "Ministers for Magic" na Wizarding World
  2. 2,0 2,1 Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra) - na karcie z Czekoladowych Żab
  3. 3,0 3,1 “Crimes of Grindelwald” Set Visit: Inside the Prop Department with Pierre Bohanna
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Harry Potter i Czara Ognia (książka), rozdział 27, Powrót Łapy
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 8, Przesłuchanie
  6. 6,0 6,1 6,2 Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 1, Czarny Pan rośnie w siłę
  7. 7,0 7,1 7,2 Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 12, Magia to potęga
  8. 8,0 8,1 8,2 Harry Potter i Przeklęte Dziecko (książka), akt pierwszy, scena piąta
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 7, Ministerstwo Magii
  10. 10,0 10,1 10,2 Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć - Wstęp, Magiczne zwierzęta w ukryciu
  11. 11,0 11,1 Writing by J.K. Rowling: "Quidditch World Cup 2014: Daily Prophet reports" na Pottermore
  12. Writing by J.K. Rowling: "Ministers for Magic" na Wizarding World
  13. 13,0 13,1 Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda. Oryginalny scenariusz, scena 64
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 Harry Potter i Czara Ognia (książka), rozdział 30, Myślodsiewnia
  15. 15,0 15,1 Harry Potter i Czara Ognia (książka), rozdział 35, Veritaserum
  16. Harry Potter i Zakon Feniksa (gra)
  17. Amelia Bones została zamordowana na początku lipca, a Korneliusz Knot złożył oficjalną rezygnację dopiero 2 lipca 1996 roku.
  18. 18,0 18,1 Harry Potter i Książę Półkrwi (książka), rozdział 1, Ten inny minister
  19. 19,0 19,1 Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 13, Komisja Rejestracji Mugolaków
  20. Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 19, Srebrna Łania
  21. Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 14, Złodziej
  22. J.K. Rowling's U.S. Book Tour
  23. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 29, Porady zawodowe
  24. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 3, Straż przednia
  25. Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 18, Lunatyk, Glizdogon, Łapa i Rogacz
  26. Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 15, Finał quidditcha
  27. Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 2, Ostrzeżenie Zgredka
  28. 28,0 28,1 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 2, Chmara sów
  29. Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film), na kwestionariuszu Ministerstwa Magii
  30. Fantastic Beasts: Cases from the Wizarding World
  31. 31,0 31,1 31,2 Harry Potter i Książę Półkrwi (książka), rozdział 10, Ród Gaunta
  32. Daily Prophet Newsletters
  33. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 10, Mapa Huncwotów
  34. 34,0 34,1 Harry Potter i więzień Azkabanu (film)
  35. Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 3, Nora
  36. Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 4, W księgarni Esy i Floresy
  37. 37,0 37,1 Harry Potter i Książę Półkrwi (książka), rozdział 5, Za dużo Flegmy
  38. 38,0 38,1 "PotterCast Interviews J.K. Rowling, part one." PotterCast #130, 17 December 2007 on accio-quote.org
  39. 39,0 39,1 39,2 Harry Potter: Wizards Unite
  40. 40,0 40,1 http://collider.com/fantastic-beasts-2-character-descriptions/#leta-lestrange
  41. 41,0 41,1 Writing by J.K. Rowling: "Professor McGonagall" na Wizarding World
Advertisement