Czarodziej — osoba, która rodzi się z magicznymi zdolnościami. Nie trzeba pochodzić z rodziny czarodziejskiej, by mieć owe zdolności. Odnosi się to też w drugą stronę – czasami osoba, której przodkowie są czarodziejami sama nie przejawia magicznych zdolności.
Czarodziej już od najmłodszych lat objawia swój magiczny potencjał. Gdy jest już na tyle gotowy, by poszerzać swoje umiejętności, rozpoczyna naukę w Szkole Magii (np. Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, Akademii Magii Beauxbatons, Instytucie Magii Durmstrang). Rozpoczyna naukę w wieku 11 lat (chodzi do ukończenia pełnoletności, 17 lat).
Gdy kończy 11 lat, może czarować tylko w szkole – poza nią do czasu ukończenia pełnoletności nie może używać zaklęć. Do tego czasu na każdym czarodzieju ciąży namiar.
Także w wieku 11 lat wybiera różdżkę (a właściwie to różdżka wybiera czarodzieja) – magiczny atrybut, przez który będzie wyzwalać moc magiczną tak, by móc ją kontrolować. Dzięki różdżce można używać zaklęć.
Statusy krwi czarodziejów
- Czarodziej, który urodził się od matki czarownicy i ojca czarodzieja (oboje czystej krwi) – jest nazywany czarodziejem czystej krwi.
- Urodzony od matki mugolki i ojca czarodzieja bądź odwrotnie jest nazywany czarodziejem półkrwi. Jest tak też, gdy jeden rodzic jest mugolakiem lub charłakiem, a drugi jest przynajmniej półkrwi.
- Czarodzieje, których oboje rodzice są mugolami, nazywani są mugolakami, jednak istnieje obraźliwe określenie „szlama”, które nadane zostało przez wyznawców czystej krwi (tak Draco Malfoy nazywał Hermionę Granger).
- Jeśli zdarzy się, że w czarodziejskiej rodzinie urodzi się człowiek niemagiczny lub z bardzo ograniczonymi zdolnościami, nazywany jest charłakiem (przykładem charłaka jest Argus Filch – woźny w Hogwarcie).
Status czarodziejski nie wpływa na zdolności, umiejętności itd. Wyjątkiem jest charłak, który ma bardzo ograniczone możliwości w czarowaniu.